The Beguiled: เล่ห์ลวง พิศวาส ปรารถนา

​

อันนี้ตามดูเพราะความชื่นชอบในตัวนักแสดงและผู้กำกับล้วนๆ เรื่องเป็นไงช่าง!555 แล้วคือภาพสวยมากกก สวยแบบถูกใจเราอ่ะค่ะ มีความคลาสสิก อย่างชุด คอสตูม ฉากงี้คือโดนใจมากๆ555 แล้วพอได้ดูตัวอย่างก็ เอ้อ! จะดูให้ได้ล่ะวะ! เรื่องราวก็ว่าด้วยในช่วงยุคสงครามกลางเมืองตั้งแต่ 18s นู่น เขาก็สู้รบกันไป ผู้หญิงก็ไม่ต้องออกรบ ทีนี้พวกหญิงสาวที่ไม่มีที่ไปเลยมารวมตัวอยู่ที่โรงเรียนสตรีที่เดิม แบบดำเนินชีวิตประจำวันไปเรื่อยๆ แล้วก็เรียนบ้าง จนวันนึง เอมี ไปเก็บเห็ดในป่า แล้วก็พบกับนายทหารแตกกองที่นอนบาดเจ็บอยู่ข้างต้นไม้ ด้วยความเป็นคนดีชาวคริสต์ของเธอก็เลยแบกพาผู้ชายคนนั้นกลับมาที่โรงเรียน ทุกคนก็โอเค ตกลงว่าถ้าชายคนนี้หายดีเมื่อไหร่ก็จะส่งคืนให้นายทหารฝ่ายตนเอง แต่กลายเป็นว่าช่วงเวลาระหว่างที่ชายคนนั้นพักฟื้นอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้ ก็ได้สร้างความเปลี่ยนแปลงมากมาย

บอกก่อนเลยแล้วกันค่ะว่าสปอยล์นะคะ เพราะเนื้อเรื่องจริงๆแหวกจากตัวอย่างต่อไปอีก แล้วมันก็ครอบคลุมทั้งเรื่องที่เราจะพูดถึงเลย เลยไม่ใส่สปอยล์แล้วกัน

ตอนแรกก็ทำใจไว้แล้วล่ะว่ามันน่าจะน่าเบื่อ คือแบบด้วยบรรยากาศการดำเนินเรื่องอะไรแบบนี้ ยิ่งเซ็ตฉากมีแต่ในบ้านก็น่าจะไม่มีอะไรแปลกใหม่น่าตื่นตาตื่นใจมากนัก แต่ก็เอาวะ มันน่าดูน่าติดตามอ่ะ พอเข้าไปดูก็เอ้อไม่ได้น่าเบื่อมากแฮะ คือไม่ได้แบบต้องหยิบนาฬิกาขึ้นมาดูเวลาตลอด ถามว่ามันสนุกมากไหม มันไม่ได้มากขนาดนั้น แต่มันดูได้เรื่อยๆ และเรื่องเดินไปข้างหน้าตลอด ชวนให้ติดตามว่าแบบเอ้อจะทำยังไงต่อวะ ที่สนุกอีกอย่างคือเราคอยสังเกตรายละเอียดต่างๆตลอดแล้วนั่งคิดว่ารายละเอียดเล็กๆพวกนั้นจะมีผลอะไรในเรื่องต่อจากนี้ไหม ซึ่งมีนะ แต่ผิดกับที่เราคิดไว้ทั้งหมดเลย5555

นักแสดงคือจัดเต็มนะ กลายเป็นว่าเหมือนหนังจะดัน 3 ตัวหลักที่เป็นนักแสดงดังอย่างเคิร์สเตน นิโคล กับแอลนี่กลายเป็นว่าจริงๆแล้วเกลี่ยบทเท่าๆกันหมดเลย เพราะในเรื่องจะมีนักแสดงเด็กอีกสามคน ซึ่งทุกคนเด่นหมด กลายเป็นว่าตัวที่เด่นจะน้อยสุดก็คือแอลเนี่ยแหละ ไม่ได้ทำอะไรเล้ย ออกมายั่วไปวันๆ555 แต่ยอมรับว่าน่ารักจริง โคตรของโคตรเสน่ห์ ซึ่งนักแสดงทำได้ดีเลย อย่างพวกเด็กนี่ก็แสดงอารมณ์ออกมาได้ดี อย่างตอนช่วงท้ายที่จอห์น gone wild ไปแล้วก็แสดงอารมณ์หวาดกลัวได้ดี หรือโคลินเองก็แสดงได้เสียสติน่ากลัวจริง คือเรารู้สึกได้เลยว่าถ้าไปอยู่ตรงนั้นเราคงกลัวมากๆเหมือนกัน

​

ภาพนี่ก็ไม่ต้องห่วงอยู่แล้ว มันมีความ elegant มีความสวยที่แฝงอะไรบางอย่าง ตั้งแต่ฉากแรกที่อยู่ในป่าเลย บรรยากาศชวนไม่น่าไว้วางใจสุดๆ หรือเพลง ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ เพราะออกจากโรงมาก็จำเพลงไม่ได้เลยแฮะ การตัดต่อบางช่วงมันไม่ทิ้งอารมณ์เท่าไหร่ คือมันไม่ได้บิวด์อารมณ์มาก อย่างที่บอกว่าหนังมันเรื่อยๆเฉื่อยๆมาก แล้วมันก็ไม่ได้มีฉากให้ตกใจ ลุ้นอะไรเท่าไหร่หรอก ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะตัวผู้กำกับที่ตั้งใจให้เป็นแบบนี้เอง หรือว่าการตัดต่อมันมีปัญหาจริงๆ แต่มันไม่ได้เลวร้ายนะ แต่แค่บางทีรู้สึกว่าอารมณ์มันไม่ต่อเนื่องกันไปหน่อย

เรื่องบท คือมันหญิงมากกกก หญิงจ๋าเลยยยย แต่ก็มีบางจุดเหมือนกันนะที่เราไม่ค่อยเข้าใจ คือในเรื่องจอห์นไม่เคยบอกรักผู้หญิงคนอื่น ดูไม่สนใจ เหมือนสนใจเอ็ดวีน่าคนเดียวนะ ละดูจริงใจอยู่นะ แต่ทำไมถึงไปห้องอลิเซียล่ะ? หรือว่าโกหกตอแหลผู้หญิงทั้งหมด? แต่คือหนังไม่ได้ฉายให้เห็นตอนจอห์นพูดบอกรักคนอื่นเลยเราเลยนึกว่าเขารักเอ็ดวีน่าจริงๆ บทตรงนี้แปลกๆหน่อย แล้วก็บทไม่ได้หวือหวานะ ที่น่าสนใจคือการเอาบทมานำเสนอมากกว่า เพราะเรารู้สึกได้เลยว่าการนำเสนอเยือกเย็นมาก คือพอผลสรุปออกมาก็กลัวแล้วล่ะว่าผู้หญิงแบบนี้ เด็กแบบนี้ กลับคิดการกระทำที่เยือกเย็นและโหดร้ายออกมาได้ขนาดนี้ คิดแล้วก็ขนลุกละก็เข้ากับบรรยากาศโรงเรียนเลย แต่ตอนจบสำหรับเราเหมือนมันยังไม่สุดยังไงไม่รู้ คือเหมือนเป็นการเล่าเรื่องในตอนสั้นๆ เหมือนยังต้องมีอะไรต่อ แต่แนวผู้กำกับก็เป็นงี้อ่ะนะ555

สรุป เป็นเรื่องที่ดำเนินเรื่องเรื่อยๆเฉื่อยๆ ถ้าเป็นผู้หญิงดูน่าจะอินกว่าหลายเท่า ถ้าใครมองหาความมันความสนุกตื่นเต้นเร้าใจเรื่องนี้ไม่สามารถให้คุณได้ แต่ถ้าเรื่องศิลปะและการเล่าเรื่อง เรื่องนี้เด็ดเลยแหละ