หาดหยงหลิงเป็นหนึ่งในหาดที่สวยและมีชื่อเสียงที่สุดในจังหวัดตรัง ทั้งสะอาดและสงบ สงบตั้งแต่ทางไปหาด เพราะตอนขับรถเข้าไป ผมจำได้ว่ามีรถสวนมาแค่คันสองคันเท่านั้น เดาว่าเวลาที่ผมไปน่าจะยังคงเช้าอยู่มาก เลยยังไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเท่าไหร่ ขับรถตามถนนไปเรื่อย ๆ จนถึงทางเข้า ตรงนั้นจะต้องเสียค่าเข้าหาดคนละ 40 บาท (เก็บตั๋วเข้าหาดใบนี้ไว้ให้ดี ๆ ครับ ใช้เข้าอุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหมได้ ไม่ต้องเสียเงิน 2 รอบ) เลยจากจุดเก็บเงินเข้าไปอีกหน่อยก็ถึงลานจอดรถแล้วครับ ตอนนั้นไม่มีรถสักคัน มองไปบริเวณรอบ ๆ จะเห็นว่าร่มรื่นมาก มีต้นไม้ตามแนวชายหาดเต็มไปหมด ไม่ไกลจากลานจอดรถมีร้านค้าอยู่ 2-3 ร้าน ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ ๆ กับจุดบริการนักท่องเที่ยว ลักษณะของชายหาดที่นี่จะแตกต่างกับชายหาดที่พัทยาและบางแสนมากครับ ริมหาดปราศจากเตียงผ้าใบ มีแค่หาดทรายราบเรียบไปไกลประมาณ 200-300 เมตรได้ (เดาด้วยสายตา) ในทะเลก็ไม่มีอะไรเลย ไม่มี Banana boat ไม่มีเจ็ทสกี เป็นสวรรค์ของคนที่ชอบท่องเที่ยวแบบสงบ ๆ ของจริง น้ำทะเลก็ค่อนข้างใส แต่ว่าทรายไม่ได้ขาวมากนัก อ้อมไปตามถนนมุ่งหน้าสู่อีกฝั่งของหาด ระหว่างทางเพื่ออ้อมไปเราอาจได้เจอกับฝูงลิงตัวเล็กตัวน้อยเดินเต็มถนนไปหมด และนี่เองเป็นที่มาของป้ายเตือนบริเวณหาดหยงหลิงว่า หลังจากลงจากรถแล้วให้ปิดกระจกรถดี ๆ ไม่อย่างงั้นลิงจะเข้าไปขโมยของเอาได้ นอกจากป้ายเตือนให้ระวังลิงแล้วเรายังจะเห็นป้ายชี้ทางหากมีเหตุการณ์คลื่นยักษ์ เพราะอย่างที่ทราบกันว่าจังหวัดตรังก็เป็นหนึ่งในจังหวัดที่ประสบกับภัยพิบัติครั้งใหญ่ในปี 2547 นั่นก็คือ คลื่นยักษ์สึนามินั่นเอง บรรยากาศยามเช้าของเส้นทางที่มุ่งหน้าไปยัง หาดหยงหลิง สังเกตว่าเป็นถนนที่เงียบสงบมาก ๆ ไม่มีรถซักคัน หาดทรายอันเงียบสงบของหาดหยงหลิง เส้นทางนี้มุ่งหน้าไปอีกฝั่งของหาด มีลิงเยอะแยะไปหมดที่หาดหยงหลิง บรรยากาศริมหาดหยงหลิง (ริมชายหาดในจังหวัดตรังส่วนใหญ่ มักมีต้นไม้ใหญ่ขึ้นอยู่เต็มไปหมด ถือเป็นเอกลักษณ์เลยก็ว่าได้ครับ) น้ำทะเลบริเวณหาดหยงหลิง ใสสะอาดมากครับ แต่ทรายไม่ค่อยขาวเท่าไหร่นะ อย่างที่เห็น
