วิธีรับมือตัวเขมือบความตั้งใจในตัวคุณ

ครั้งแรกที่ผมเหลือบไปเห็นหนังสือเล่มนี้บนแผง สายตาผมก็กวาดผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพราะชื่อมันดูธรรมดาๆ พวกหนังสือชื่อขึ้นต้น ด้วย วิธีอย่างนู้น วิธีอย่างนี้ มันมีเยอะแยะมากมายเต็มร้านหนังสือ แต่ว่าอย่าให้ชื่อมาบดบังเนื้อหาดีๆที่ซ่อนอยู่ในหนังสือเล่มนี้ครับ

คำว่า "ตัวเขมือบความตั้งใจ" โดยส่วนตัวผมเองเรียกว่า "เจ้าตัวขี้เกียจ" กับ "เจ้าตัวขึ้แพ้" ซึ่งมันสิงสถิตอยู่ในตัวเรา ประหนึ่งพลังที่สิงสถิตกับอัศวินเจได แต่เจ้าตัวเขมือบจะคอยหยุดยั้งเราจากการลงมือทำสิ่งต่างๆที่เราตั้งใจอยากจะทำ หรือแม้จะลงมือทำแล้ว ก็ยังอุตส่าห์มาคอยบั่นทอนกำลังใจ และกล่อมให้เราเลิกล้มซะกลางคัน หนังสือเล่มนี้จะช่วยให้เรารู้ทันใจของเราเองมากขึ้น พร้อมทั้งแนะวิธีต่างๆนาๆที่จะรับมือกับมัน

ตอนที่อ่านเนื้อหาที่บรรยายถึงนิสัยแย่ๆ ในตัวเรา บางทีผมรู้สึกอย่างกะว่าตัวเองเผลอไปเขียนสารภาพนิสัยตัวเองไว้ในหนังสือเล่มนี้ คือมันโดนหมดเลย มองในอีกแง่หนึ่ง การที่สามารถเขียนออกมาได้ขนาดนี้ ผมเชื่ออย่างสนิทใจเลยว่าผู้เขียนก็มีนิสัยแย่ๆ แบบเดียวกับผมนี่แหละ และยิ่งไปกว่านั้น ที่หน้าปกมีระบุ "หนังสือพัฒนาตนเองอันดับหนึ่งจากประเทศเยอรมันนี" ก็แสดงว่า ชาวเยอรมันที่ขึ้นชื่อในเรื่องความมีระเบียบวินัย ก็คงไม่ต่างจากคนส่วนใหญ่บนโลกนี้ สิ่งที่ต่างกันก็คงอยู่ที่พวกเค้ามีวิธีรับมือ "เจ้าตัวเขมือบ" ที่ดีกว่านั่นเอง

ตัวอย่างหนึ่ง ที่ว่าช่วยทำให้เรารู้ทันใจของตัวเองมากขึ้น เช่น คำว่า "เอาไว้จะลดน้ำหนัก" "เอาไว้จะจัดห้อง" "เอาไว้จะ......นู่น นี่ นั่น" ในหนังสือระบุไว้เลยว่า ถ้าขึ้นต้นด้วย "เอาไว้จะ" แปลว่า "จะไม่มีวันได้ทำ" เพราะคำว่า "เอาไว้จะ" เป็นวิธีการที่แสนแยบยลของเจ้าตัวเขมือบที่ใช้หลอกตัวเราเอง เพื่อผัดผ่อนสิ่งที่เราตั้งใจจะทำออกไปเรื่อยๆอย่างไม่มีกำหนด วิธีการรับมือกับเรื่องนี้ก็คือ ต้องระบุเวลาที่ชัดเจนลงไปเลย ว่าจะเริ่มลงมือทำเมื่อไหร่

นอกจากนี้หนังสือยังแนะวิธีการอื่นๆอีกมากมาย เช่น เมื่อตั้งใจจะทำอะไรแล้ว ให้ประกาศให้คนรอบตัวรู้ด้วย ซึ่งมันจะกลายเป็นข้อผูกมัดว่าเราต้องทำตามที่พูด (ไม่ทำก็เสียสุนัข) หรือการตั้งเป้าหมายอย่างค่อยเป็นค่อยไป ถ้ายากไปเราก็จะทำไม่ได้และท้อ แต่ถ้าง่ายไป มันก็จะไม่ท้าทาย น่าเบื่อ ให้เริ่มที่พอดีๆ แล้วค่อยขยับไปทีละระดับ

หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือแปลจากเยอรมันเล่มแรกที่ผมเคยอ่าน เขียนออกมาในสไตล์ที่อ่านง่ายดี (คนแปลก็เก่ง) ตลอดเล่มอัดแน่นไปด้วยเนื้อหาที่มีประโยชน์ เรียกว่ามีแต่เนื้อ ไม่มีน้ำเลย ซึ่งตรงนี้ต่างจากหนังสือแปลของนักเขียนอเมริกันหลายท่าน ที่แม้จะมีประเด็นหลักที่น่าสนใจก็จริง แต่เขียนซะเป็นนวนิยายน้ำท่วมทุ่ง ทั้งๆที่ประเด็นเหล่านั้นเขียนรวมเป็นบทเดียวก็จบได้แล้ว

คำถามสุดท้ายก็คือ อ่านหนังสือเล่มนี้จบแล้ว ทำให้ผมเปลี่ยนไปมั๊ย ผมว่า ผมลงมือทำอะไรทำมิอะไรมากขึ้นนะ แต่ก็ไม่ถึงกับหน้ามือเป็นหลังมือ (สงสัยต้องอ่านอีกหลายๆรอบ ) ผมคิดว่าสุดท้ายแล้วก็ต้องอยู่ที่ตัวเองด้วยว่ามีความมุ่งมั่นแค่ไหน แต่ใครที่ถึงขั้นซื้อหนังสือเล่มนี้มาอ่านก็เชื่อว่าน่าจะมีใจอยู่ระดับหนึ่งแล้วล่ะครับ และอย่างน้อยๆ สิ่งที่ได้แน่ๆ คือรู้ทันเจ้าตัวเขมือบมากขึ้น เมื่อรู้ทันมากขึ้น มันก็ทำงานได้ยากขึ้นแน่นอนครับ