วัดร่องขุ่น, เชียงราย

จริง ๆ ผมคิดว่า “วัดร่องขุ่น” กลายเป็น Landmark ของจังหวัดเชียงรายไปแล้วด้วยซ้ำ ด้วยความที่ตัววัดมีความแปลกและโดดเด่นจากวัดทั่วไป เพราะใช้สีขาวเป็นสีหลักในการตกแต่งวัด ทำให้หลาย ๆ คน หากเดินทางไปจังหวัดเชียงรายแล้ว ก็ต้องแวะที่วัดร่องขุ่นด้วยเสมอ

แต่ด้วยความที่ขึ้นชื่อว่า “วัด” อาจไม่ได้โดนใจคนรุ่นใหม่มากเท่าไหร่ เพราะนอกจากไหว้พระและชมพวกจิตรกรรมและประติมากรรมต่าง ๆ ภายในตัววัดแล้ว เท่าที่นึกออกก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้น แถมไม่พอหากเดินทางไปในฤดูร้อนอากาศจะร้อนมาก (แดดแรงมาก) แล้วบางทีอาจต้องผจญกับ “ทัวร์จีน” ซึ่งก็อย่างที่ทราบกิตติศัพท์กันดี นอกจากจะไม่เป็นระเบียบแล้ว ยังโหวกเหวกโวยวาย (ไม่ทุกกลุ่ม) มันยิ่งทำให้เสียอรรถรสมากขึ้นไปอีก

ด้วยเหตุผลดังกล่าว ทำให้หลาย ๆ คนเลือกแค่เพียงที่จะถ่ายรูปคู่กับวัดที่มีสีขาวเพียงเท่านั้นแล้วก็เดินทางกลับ เหมือนเพียงแค่อยากบอกให้คนอื่นรู้ว่าได้เดินทางมาถึงจังหวัดเชียงรายแล้วนะอะไรประมาณนั้น และโดยความคิดเห็นส่วนตัวของผมก็คือ ผมคิดว่าหากใครที่ตั้งใจจะไปวัดร่องขุ่นแล้วต้องเดินทาง 200 KM. + ผมว่า “ไม่คุ้ม” ที่จะเดินทางไป เพราะสำหรับผมแล้วลำพังแค่จิตรกรรมและประติมากรรมที่มีในวัด ไม่เพียงพอที่จะทำให้คิดว่าคุ้มที่จะเดินทาง 200 KM. + เพื่อไปชม (หลาย ๆ คน เช่นผม อาจไม่ได้รู้สึกดื่มด่ำกับพวกจิตรกรรมหรือประติมากรรมที่เป็นจุดขายซึ่งปรากฏอยู่มากมายภายในวัด)

*ย้ำนะครับว่าความคิดเห็นส่วนตัวจริง ๆ เพราะผมเป็นคนไม่ชอบเที่ยววัดอยู่แล้ว