ความสุขของกะทิ

ถ้ากะทิ มีความหอม มัน ละมุน ความสุขของกะทิก็ไม่ต่างกัน

สิ่งที่ชอบมากที่สุดคือ บรรยากาศโดยรวมของหนังสือเล่มนี้ มัน อบอุ่น ละมุน และชวนให้ย้อนนึกถึงวัยเด็ก
(แค่คิดก็น้ำตาคลอ)

ความสุขของกระทิจะพาเราให้เข้าไปสู่บรรยากาศ บ้านไร่ชายน้ำที่มีต้นไม้ร่มรื่นเต็มบ้าน แถมแวดล้อมไปด้วยคนดีๆมีน้ำใจน่าพบปะพูดคุย แล้วเห็นภาพเด็กสาวที่มีความสุขในครอบครัวที่อบอุ่น แต่แฝงความเหงาจางๆไว้ที่ดวงตา เพราะคิดถึงพ่อกับแม่ นั่งเล่น วิ่งเล่นอยู่รอบบ้าน มันมีทั้ง สุข เศร้า เหงา รัก ตลบอบอวลจนแยกไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไร

สำหรับผม ความสุขของกะทิเป็นหนังสือที่ ดำเนินเรื่องง่ายๆ ไม่ต้องเข้าใจยาก แต่กลับสร้างความสุขในการอ่านได้อย่างมากมาย โดยไม่ใช่จำเพาะต้องเด็กๆเท่านั้นที่อ่านได้ ผู้ใหญ่ก็ควรที่จะอ่าน เพราะบางครั้งให้เราโตแค่ไหน เราก็ควรรักษาความเป็นเด็กเอาไว้ส่วนนึง และเมื่อเราอ่านเราอาจจะเข้าใจเด็กๆมากขึ้น ในวันที่เราลืมความเป็นเด็ก

แต่ที่เหนือกว่านั้นคือ ความสุขของกะทิ ทำให้เราเข้าใจความสุขมากขึ้น และบอกเราว่า ความสุขอยู่ไม่ไกลไม่ใกล้
หากแต่มันอยู่ที่ใจเราเอง

ด้วยมิตรภาพ
'พล มูฟวี่ ไรเดอร์
270261

คะแนน
9/10

อ่านหนังสือเล่มนี้ครั้งแรกที่ห้องสมุดแห่งหนึ่ง หยิบมาอ่านเพราะรู้ว่าเล่มนี้เป็นหนังสือรางวัล แต่อ่านไม่จบเพราะมีเวลาน้อย แต่รู้อยู่อย่างหนึ่งว่าสนุกมากถึงกับวางไม่ลง ผ่านไปหลายปี ได้มาอ่านอีกที คราวนี้ตั้งใจว่าจะอ่านให้จบ แต่ก็มีเวลาอ่านได้แค่วันละแค่ 5-10 นาทีก่อนนอน (งานยุ่งมากจริงๆ อิอิ)


โห...เมื่อคืนมีเวลามากหน่อย 20 นาที อ่านรวดเดียวจบเลย ขอบอกว่าสนุกมากกกกก ... ก ล้านตัว สมแล้วที่ได้รับรางวัล หนังสือวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (ซีไรต์) ของประเทศไทย ประจำปี พ.ศ. 2549 เพิ่งรู้ว่ามีการจัดทำเป็นภาพยนตร์มาแล้วในปี 2552 และหนังสือเล่มนี้ยังถูกแปลเป็นภาษาอังกฤษอีกด้วย เชยจริงๆ เรา


ผู้เขียนใช้การอธิบายสิ่งรอบตัวให้เรามองเห็นภาพ เหมือนเราหลุดเข้าไปเป็นผู้แสดงเอง ซึ่งคนที่จะเขียนจนเราสามารถมองภาพออกได้นี่ เข้าใจไหมว่า “ต้องเป็นผู้ที่ใช้คำที่เก่งมาก” และยังแฝงอารมณ์ขันตั้งแต่หน้าแรกเลย ทำให้เปิดใจเลยค่ะ ด้วยประโยคนี้

“ยายไม่เคยยิ้มตอบหรือทักทาย ตาบอกว่า ยิ้มของยายมีน้อย ต้องสงวนเอาไว้อัดกระป๋องส่งออกไปขายต่างประเทศ”


เป็นเรื่องราวของเด็กหญิงกะทิ ที่อาศัยอยู่กับตายายที่ จ.อยุธยา แม่กำลังป่วยด้วยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง เป็นหนังสือที่อ่านแล้วเศร้า บีบคั้นอารมรณ์ แต่ผู้เขียนก็ไม่ได้ทำให้ดราม่ามาก ใช้กะทิเป็นตัวค่อยๆ เปิดเผยเรื่องราว ทำให้คนอ่านอยากรู้ ค่อยๆเดินเรื่อง พอถึงจุดสำคัญ ก็ยิงเนื้อหาเข้มข้น บีบหัวใจ แล้วจะคลายออกด้วยความตายของแม่


บทหลังจากที่แม่ตาย ก็ยังมีปมปริศนาให้อ่านต่ออีก ขณะอ่านไป เราเองก็ถามตัวเองไปว่า แล้วพ่อกะทิไปไหน แหม...ผู้เขียนก็รู้ใจ ค่อยๆ บอกจนเราเข้าใจ เปิดหน้าสุดท้ายมาอ่านจบแล้วก็ร้องออกมาดังๆว่า อ้าว!! ทำไมจบดื้อๆ แบบนี้อ่ะ กำลังมันเลย...

อยากบอกว่าใครที่มีลูกถึงวัยที่อ่านหนังสือวรรณกรรมได้ ไม่ควรพลาดเล่มนี้จริงๆ เรื่องความสุขของกะทิ มีต่ออีก 2 เล่ม จะต้องไปสอยเอามาอ่านให้ได้


จากใจ
Lek –Farmfun
29/02/2561