โจ๊กเกอร์ | JOKER

ความน่าหลงใหลมักใคร่ ในส่วนของบรรยากาศบ้านเมือง 70 วิธีการถ่ายมอบความโดดเดียว น่ากลัวในใจตัวละครได้อย่างดีและความโดดเด่นของการแสดง ถูกนำเสนอในโจ๊กเกอร์ หนังที่เปรียบเสมือนการพาคนดูไปสู่จุดกำเนิดวายร้ายตลอดกาลของดีซี ไม่ต่างอะไรกับ Batman begin เพียงแต่... นี่ไม่ใช่สูตรสำเร็จของความเป็นฮีโร่/วายร้าย ที่พาทุกคนไปดูจุดกำเนิดแล้วไคลแม็กซ์ด้วยภารกิจบางอย่างของตัวเอกที่น่าภาคภูมิใจยกย่อง กลับกันเลย หลายกระแสต่างพากันออกมาเคลมว่าหนังไม่เหมาะกับผู้ที่เป็นโรคซึมเศร้า ดูแล้วอาจจิตตกหดหู่ ส่วนตัวเมื่อได้รับชมแล้วก็รับประกันตรงนี้เลยว่า มันอาจจะไม่ขนาดนั้น จริงอยู่สำหรับผู้ชมที่เป็น และมันเข้าทำนองที่ว่า ‘ถ้าคุณเครียดก็อย่าดูหนังเครียด’ แค่นั้นเองครับ

แล้วถามว่ามันดาร์ค ชวนหดหู่ขนาดไหน ก็บอกเลยว่าขั้นดำดิ่ง หนังให้เรื่องราวความกดดันในใจตัวละครที่มีผิดปกติ เป็นเร่งเครื่องปฏิกิริยาบางอย่างที่มันจะสะสมสันดารโฉดไปเรื่อยๆ และให้เราได้เห็นสภาพแวดล้อมของเมืองที่เสื่อมโทรม ไม่น่าอภิรมย์ ผู้คนจิตใจเสื่อมทราม เล่าอย่างตรงไปตรงมา ไม่มีอะไรสลับซับซ้อนมากมาย วิธีการเล่าเรื่องถือว่าน่าติดตาม ได้กลิ่นของความเป็นหนังกบฏยุค 70s หลุกฮือออกมาต่อต้านสังคมเลวๆ (อาทิ Taxi driver)



ไฮไลต์เด็ดจริงๆ ของหนังหนีไม่พ้นการแสดงของวาคีน ฟีนิกซ์ ที่เจ้าตัวมอบบทบาทการแสดงได้อย่างถลำลึกและน่ากลัว แน่นอนว่าบทบาทโจ๊กเกอร์ ผู้ที่ได้รัผลกระทบจากสังคมโฉดของเมืองก็อทแธม ผู้ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ขันร้ายกาจ ความสลับซับซ้อนของจิตใจ อภิรมย์หลงใหลความรุนแรง ฟีนิกซ์ถือว่าทำได้ดีเฉียบและทำให้เราอยากเอาใจช่วยจริงๆ

เหมือนหนังจะทำออกมาเพื่อขายการแสดงของฟีนิกซ์แบบทุ่มสุดตัว สำหรับหนังเองถือว่าออกมาดี ดูง่ายย่อยง่าย เนื้อเรื่องหม่นดาร์คก็เท่านั้น

JOKER ถือเป็นหนังวายร้าย ที่พาผู้ชมกลับไปสำรวจจิตใจด้านลึกของคนๆ หนึ่งที่แค่ได้รับผลกระทบ แรงกดดันจากสังคมรอบข้างได้น่าเศร้าที่สุด ไม่สมหวังมากที่สุด

4/5
เนติพงษ์