หอแต๋วแตก แหกต่อไม่รอแล้วนะ

ภาคที่ทีมผู้สร้างได้เคลมมาเเล้วว่าจะเป็นภาคสุดท้ายจริงๆ ...

ดูด้วยความไม่คาดหวังอะไรก็เหมือนจะดีขึ้นจากบรรดาภาคหลังๆ ตรงที่รู้สึกถึงความเป็นหนังหอแต๋วแตกแบบยุคแรกๆ มันผุดขึ้นมา นั่นคือด่าแรงๆ ตรงๆ จริตแบบเจ๊ๆ มาเต็ม ตัวละครที่ดำเนินเรื่องไปแบบไร้สาระ เต็มไปด้วยการจิกกัดด่าผู้อื่น รวมถึงการเกาะกระเเสสังคมโซเชี่ยลที่กำลังดัง เเละการเล่นกับความหยาบคาย ทะลึ่งตึงตังเเบบสุดลิ่มทิ่มประตู ชนิดไม่สนสี่สนแปด ก็เลยทำให้มีเสียงหัวเราะเกิดขึ้นบ้างสำหรับการไปดูหนังภาคนี้ (สำหรับผม)



ก่อนที่เราจะแนะนำให้ถอดสมองดูหรือดูแบบไม่ต้องคิดอะไรให้มากความ ขอแจงถึงข้อด้อยของหนังที่ผมเห็นละกัน... ผมรู้สึกดีกับหนังในช่วงแรกๆ ตรงที่มันเป็นสถานการณ์ที่ไม่เกี่ยวกับเส้นเรื่องหลักก็จริง มีออกนอกเรื่องที่ไม่จำเป็นกับตัวหนังก็จริงแต่รู้สึกว่ามันเรื่อยๆ ดี ไร้สาระดี มุกก็เป็นแบบฉากต่อฉาก จากสถานการณ์นี้ก็ต่อด้วยอีกสถานการณ์หนึ่งเลย และมันดูเป็นธรรมชาติมากกว่าหนังช่วงหลังที่ดำเนินในคฤหาสน์ผีสิงที่หนังกลับเข้าอิหรอบวิ่งตะลอนหนีผีแบบเดิมๆ แบบภาคหลังๆ ซึ่งมันเวิ้นเว่อและผมว่ามุกอะไรทำนองนี้มันไม่ค่อยสด และช่องว่างของความแป้กมันเยอะเกินมากกว่าจะขำ มุกเลยไม่ตึงไม่กระชับเท่าที่ควร



ถ้าให้เทียบกับภาคที่แล้วกับภาคนี้ ผมให้ภาคนี้ตรงในแง่ที่สร้างสรรค์มากกว่าจะย้ำกับที่เดิมๆ มุกตลกอะไรต่างๆ เห็นได้ชัดว่าเล่นได้สุดทางมากกว่าเก่า หยาบคายก็สุดๆ

ถ้าไม่หวังอะไรกับหนังชุดนี้ หรือกินอิ่มเเล้วไม่มีอะไรทำก็ขอเชิญตีตั๋วไปดูเรื่องนี้ได้ กลางๆ ครับ ไม่เเย่เกินไป

3/5
เนติพงษ์ สิงหะ