James

สำหรับคนที่วางแผนจะไปเที่ยวจังหวัดตรังแล้วยังกังวลเรื่องที่พักอยู่ แนะนำโรงแรมแห่งนี้เลยครับ รับรองไม่ผิดหวังแน่นอน



โรงแรมแห่งนี้ไม่ได้ตั้งอยู่ในอำเภอเมืองนะครับ แต่ตั้งอยู่ที่อำเภอกันตัง ถ้ามาจากทางจังหวัดนครศรีธรรมราชก็ไม่ต้องเข้าไปในเมืองตรังก็ได้ครับ ขับตามถนน (ตามป้าย อ.กันตัง) ไปเรื่อย ๆ ก็จะถึงเอง (โรงแรมอยู่ใกล้ ๆ ที่ว่าการอำเภอ)

ถึงแม้จะไม่ได้ตั้งอยู่ในอำเภอเมืองตรัง แต่ว่าก็ไม่ได้ตั้งอยู่ไกลจากแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงของจังหวัดตรัง ขับรถเพียง 20-30 นาทีก็ถึงหาดที่มีชื่อเสียงต่าง ๆ เช่น หาดหยงหลิง หาดยาว อุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม ฯลฯ

สำหรับโรงแรมแห่งนี้ เห็นชื่อก็น่าจะพอทราบกันแล้วนะครับว่าตกแต่งด้วย Loft style เพียงเดินเข้าไปใน Lobby ก็สัมผัสได้ถึงความ Loft แล้วครับ ไม่ว่าจะเป็นกำแพง บันได ฯลฯ ตรง Lobby จะมีขนมปังกับกาแฟวางไว้ให้บริการด้วยนะครับ เพราะว่าที่นี่ไม่มีอาหารเช้า นักท่องเที่ยวที่มาพักก็อาศัยทานขนมปังกับกาแฟรองท้องในตอนเช้า แล้วค่อยไปหาทานข้างนอกกันเอาเองครับ

ห้องพักมี 2 ราคาครับ 590 และ 690 (ถูกมาก ! ) ห้อง 590 เป็นห้องเล็กแต่ก็กว้างขวางพอที่จะอยู่ 2 คนแบบสบาย ๆ ครับ แต่ข้อเสียคือในห้องไม่มีหน้าต่าง ทำให้ไม่สามารถรับแสงสว่างได้เลย สิ่งอำนวยความสะดวกในห้องขาดเพียงเก้าอี้ครับ นอกนั้นครบหมดทั้งโต๊ะ ทีวี ตู้เย็น เครื่องทำน้ำอุ่น แต่สบู่กับแชมพูแอบขวดเล็กไปนิดครับ อาจต้องมีเตรียมไปเผื่อ

นอกจากจุดเด่นในเรื่องของราคาและความสะอาดของห้องแล้ว จุดเด่นอีกอย่างของที่นี่ก็คือเตียงนุ่มมากครับ นอนหลับสบาย ถ้าไม่มีนาฬิกาปลุกนี่อาจจะไม่ยอมตื่นกันเลยก็ได้ครับ



อ่านต่อ...

น้ำตกนางรอง ตั้งอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ เป็นน้ำตกที่สวยงามมาก สมกับเป็น น้ำตกเบอร์ 1 ของจังหวัดนครนายก มีจุดให้ลงเล่นน้ำค่อนข้างเยอะ แต่แนะนำว่าให้หลีกเลี่ยงวันหยุดนักขัตฤกษ์และวันอาทิตย์ครับ เพราะคนจะเยอะมาก ๆ





บริเวณด้านหน้าที่เขียนว่า “จุดลงเล่นน้ำ” จะมีลักษณะเป็นลำธารที่ไหลมาจากตัวน้ำตก ส่วนใหญ่พ่อแม่ที่พาเด็กเล็ก ๆ มาเที่ยวจะนิยมลงเล่นน้ำตรงจุดนี้กันครับ เนื่องจากปลอดภัย ไม่ต้องเดินไกล แต่ถึงไม่ต้องออกแรงเดินไปไกล เราก็จะพบกับน้ำที่ใสสะอาดน่าเล่นอยู่ดี เพียงแค่คนอาจจะเยอะกว่าจุดที่อยู่ไกล ๆ ไปหน่อยแค่นั้นเอง

พวกที่วัยรุ่นหน่อยก็จะเดินเข้าไปหาจุดเล่นน้ำที่ลึกเข้าไปครับ ระหว่างทางเราก็จะพบเห็นโต๊ะหินอ่อนวางไว้เป็นจุด ๆ เผื่อไว้ให้เป็นที่นั่งพักระหว่างที่เดินเข้าไป



เส้นทางเดินในระยะแรกก็ไม่ค่อยลำบากเท่าไหร่ครับ เห็นชัดเจนว่าเป็นทางเดิน เนื่องจากถูกเหยียบย่ำโดยนักท่องเที่ยวจำนวนนับไม่ถ้วน จึงไม่มีต้นไม้ใบหญ้าขึ้นเลย ทางเดินนั้นกว้างประมาณ 1 ฟุตได้ครับ แต่พ้นจากเขต 1 ฟุตนั้นก็จะมีหญ้า รวมทั้งพืชชนิดต่าง ๆ ขึ้นเต็มไปหมด






เดินไปได้สักพักทางเดินลักษณะนั้นก็จะหายไป เปลี่ยนเป็นต้องเดินบนหินแทน อาจมีต้องปีนป่ายกันบ้างครับ ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยมีใครเดินไปลึกขนาดนั้นกัน ระหว่างทางก็จะมีจุดให้ลงเล่นน้ำตลอดครับผม คนที่ชอบป่าชอบธรรมชาติน่าจะแฮปปี้ครับเพราะเหมือนได้เดินศึกษาธรรมชาติไปในตัวเลย





อ่านต่อ...

วัดแห่งนี้มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนานมากครับ ว่ากันว่าสร้างขึ้นก่อนสถาปนากรุงศรีอยุธยาเสียอีก แต่ว่าไม่ปรากฎหลักฐานชัดเจนนักในเรื่องของผู้สร้าง จึงมีแต่เพียงตำนานเล่าสืบต่อกันมาเท่านั้น

วัดพนัญเชิงวรวิหารเป็นอีกหนึ่งวัดในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาที่ได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยว เนื่องจากอย่างที่ได้กล่าวไปว่าเป็นวัดที่มีประวัติความเป็นมายาวนาน ถือเป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองเลยก็ว่าได้ นอกจากนั้นวัดแห่งนี้ยังมีอะไรให้ทำมากมายที่ไม่ใช่แค่การไหว้พระ พูดภาษาบ้าน ๆ ก็คือ เป็นวัดที่ไม่น่าเบื่อ มีอะไรให้ทำเยอะ น่าจะโดนใจวัยรุ่นหรือคนรุ่นใหม่ครับ

วัดนี้มีวิธีการทำบุญให้เราเลือกเยอะครับ ยกตัวอย่างเช่น การทำสังฆทาน ซึ่งจะมีพระสงฆ์ 1 รูปนั่งประจำอยู่ ซึ่งเราสามารถนำสังฆทานไปถวายตรงนั้นได้เลย พอท่านให้ศีลให้พรเสร็จก็จะพรมน้ำมนต์เพื่อเป็นศิริมงคลให้แก่เราครับ

นอกจากการทำสังฆทานแล้วก็ยังมีการเติมน้ำมันตะเกียง ซึ่งชาวพุทธบ้างก็เชื่อกันว่าเป็นการ “สะเดาะเคราะห์และชี้ทางสว่างให้แก่ชีวิต” รวมไปถึง “ส่งเสริมดวงชะตาให้รุ่งโรจน์”



บ้างก็เชื่อว่าทำให้ “มีแสงสว่างในจิตใจและสติปัญญา ความคิด เมื่อชีวิตรุ่งโรจน์โชติช่วงก็ทำให้ปัญหา อุปสรรคต่างๆ ที่ทำให้ชีวิตมืดมิดลงมลายหายไป ฐานะทางการเงินดีขึ้น เงินใช้ไม่ขาดมือ” ซึ่งก็แล้วแต่ใครจะคิดแบบไหนนะครับ ถือเป็นความเชื่อส่วนบุคคลละกัน

นอกจากนี้ก็ยังมีการปิดทองพระพุทธรูป ไหว้พระ บริจาคเงินเหมือนวัดทั่ว ๆ ไปอีกด้วยครับ



อ่านต่อ...

อีกตัวเลือกที่ดีสำหรับคนที่เดินทางไปที่จังหวัดขอนแก่นแล้วกำลังมองหาที่พักคุณภาพดีราคาถูกครับ

I-hotel มีข้อดีคือสะดวกในเรื่องการเดินทาง เนื่องจากตั้งอยู่ติดถนนและอยู่ใกล้กับสถานที่ใหญ่ ๆ อย่าง Tesco Lotus Extra คนที่ไม่ใช่คนในพื้นที่ก็สามารถหาเจอได้อย่างง่ายดาย

ในเรื่องที่จอดรถอาจจะดูคับแคบไปหน่อยแต่ก็มีเพียงพอสำหรับแขกที่เข้ามาพักครับ

เมื่อเดินเข้าไปก็จะสัมผัสถึงความเป็นสมัยใหม่จากสไตล์การตกแต่ง Lobby ของทางโรงแรม และคาดว่าด้วยความ Modern แบบนี้นี่เอง จึงทำให้มีชาวต่างชาติมาพักที่โรงแรมแห่งนี้ค่อนข้างหนาตาเลยทีเดียว

ห้องพักของโรงแรมก็ถูกตกแต่งในรูปแบบที่ค่อนข้างทันสมัยเลยทีเดียวครับ เครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน ทั้งทีวี ตู้เย็น โต๊ะ เก้าอี้ ส่วนในเรื่องของความสะอาด แน่นอนว่าไม่ต้องเป็นห่วงครับ ผมกล้ารับประกันให้เลย ห้องน้ำก็เช่นกันครับ สะอาด กว้างขวาง น่าใช้ น่าอาบ

เห็นข้อดีเยอะแบบนี้ใช่ว่าจะไม่มีข้อเสียเลยนะครับ ข้อเสียก็มีเช่นกัน ถือว่าเป็นความโชคร้ายของผมแต่เป็นความโชคดีของท่านผู้อ่านครับ เพราะว่าถ้าผมไม่โชคร้ายเจอวันนั้น ผู้อ่านอาจคงไม่รู้ว่าถ้ามีงานเลี้ยงหรืองานแต่งด้านล่าง เสียงดังของเพลงในงานอาจขึ้นไปถึงบนห้องของเราได้ครับ พวกเสียงเบสและเครื่องดนตรีต่าง ๆ เรียกได้ว่า มันส์จนเกือบนอนไม่หลับ (จริง ๆ ไม่ได้ดังขนาดที่นอนไม่ได้เลย)

อาหารเช้าของที่นี่ก็ใช้ได้ครับ คล้ายกับโรงแรมทั่ว ๆ ไป แต่ออกจะมีอาหารและเครื่องดื่มให้เลือกเยอะกว่าโรงแรมในระดับเดียวกันด้วยซ้ำ

ใหญ่สมชื่อครับสำหรับวัดแห่งนี้ เพียงแค่เราขับรถเข้าสู่เขตตัวเมืองของจังหวัดพระนครศรีอยุธยาก็จะเห็นเจดีย์ของวัดใหญ่ชัยมงคลอยู่ลิบ ๆ แทบทั่วทุกมุมของเมือง ภายในวัดมีอะไรให้ทำเยอะแยะครับ เสียอย่างเดียวถ้าไปตอนกลางวันมันจะร้อนไปหน่อยแค่นั้นเองครับ



วัดใหญ่ชัยมงคลเป็นวัดที่ผมคิดว่ามีชื่อเสียงที่สุดในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาแล้วครับ เนื่องจากมีประวัติความเป็นมาทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ กล่าวคือ เป็นเจดีย์ที่สมเด็จพระนเรศวรทรงโปรดให้สร้างขึ้นหลังจากได้รับชัยชนะในการกระทำยุทธหัตถีกับพม่า (ตามประวัติศาสตร์ไทย)

นอกจากมีประวัติความเป็นมาทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจแล้ว ผมคิดว่าเหตุผลหนึ่งที่นักท่องเที่ยวนิยมไปเที่ยวที่วัดแห่งนี้ก็เพราะว่า ตัววัดยังค่อนข้างอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ อีกทั้งบริเวณโดยรอบยังถูกดูแลค่อนข้างดี มีความสวยงามไม่ได้ถูกปล่อยให้เสื่อมโทรมแต่อย่างใด นักท่องเที่ยวในวัดใหญ่ส่วนมากก็จะเป็นชาวไทยด้วยกันเอง แต่ชาวจีน และญี่ปุ่น รวมถึงฝรั่งมังค่าก็มีไม่ใช่น้อยครับ

ที่วัดแห่งนี้นอกจากเราจะเดินศึกษาประวัติศาสตร์จากแผ่นป้ายและซากโบราณสถานต่าง ๆ ได้แล้ว เรายังสามารถทำกิจกรรมอื่น ๆ เช่น ไหว้พระ เสี่ยงเซียมซี รวมถึงการให้อาหารเต่าด้วย

การให้อาหารเต่าก็เป็นอีกหนึ่งกิจกรรมที่คนที่ไป “วัดใหญ่” นิยมทำกันครับ เนื่องจากเป็นอะไรที่ค่อนข้างแปลกใหม่สำหรับหลาย ๆ คน

คือในวัดใหญ่จะมีสระ 1 สระ ในสระนั้นก็จะมีเต่า ที่ถูกเลี้ยงเอาไว้ (ผมว่าน่าจะหลายร้อยตัวเลย) นักท่องเที่ยวก็จะซื้อกล้วยจากป้า ๆ ที่นั่งขายอยู่ริมสระ แล้วก็เอาไม้ยาว ๆ ที่ป้า ๆ แกให้ยืม เสียบกล้วย นำไปยื่นให้เต่าที่อยู่ในน้ำ



อ่านต่อ...

ในความเห็นของผม หมู่บ้านญี่ปุ่นเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ที่ไม่น่าเบื่อเลยครับ ถึงแม้ที่บริเวณนั้นจะไม่ค่อยเหลือร่องรอยทางประวัติศาสตร์เยอะแยะมากมายเท่าบริเวณอื่น ๆ ในอยุธยาก็ตาม(ไม่มีซากอิฐ ซากหิน ฯลฯ) แต่ผู้ดูแลก็สามารถจัดให้บริเวณนั้นเป็นสถานที่ที่น่าท่องเที่ยว น่าไปศึกษาหาความรู้ และจริง ๆ สามารถไปพักผ่อนหย่อนใจได้ด้วยครับ



ที่บอกว่าหมู่บ้านญี่ปุ่นไม่น่าเบื่อก็เพราะว่า ภายในตัวหมู่บ้านญี่ปุ่นเอง นอกจากการให้นักท่องเที่ยวอ่านข้อมูลทางประวัติศาสตร์ตามป้ายแบบสถานที่ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ทั่วๆ ไปแล้ว ยังมีการเปิดวีดีโอในห้องชมภาพยนตร์เล็ก ๆ ให้นักท่องเที่ยวได้รับชมอีกด้วย ซึ่งวีดีโอดังกล่าวจะเล่าถึงภาพรวมของกรุงศรีอยุธยาในอดีต ทั้งในเรื่องของการที่อยุธยาเคยเป็นเมืองท่าสากล มีทั้งโลกตะวันตกและตะวันออกเข้ามาทำการติดต่อทำการค้าขายแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม รวมไปถึงด้านการเมืองและการทูต นอกจากนั้นก็ยังมีแผนที่ แสดงเส้นทางการเดินเรือจากตะวันตกมาสู่อยุธยา รวมถึงจากญี่ปุ่นมาสู่อยุธยาอีกด้วย

ภาพจาก ย้อนอดีต “หมู่บ้านญี่ปุ่น” ชุมชนต่างชาติบนแผ่นดินกรุงศรีอยุธยา


บริเวณริมแม่น้ำเจ้าพระยาก็จะมีการจัดแสดงเกี่ยวกับออกญาเสนาภิมุข หรือยามาดะ นางามาซะ ขุนนางชาวญี่ปุ่นในราชสำนักอยุธยา หัวหน้าชาวญี่ปุ่นและเจ้ากรมอาสาญี่ปุ่น รวมถึงจัดแสดงเกี่ยวกับท้าวทองกีบม้า (มารี ดอญา กีมาร์ เดอ ปีนา) ลูกครึ่งเชื้อสายโปรตุเกส – ญี่ปุ่น (มีหุ่นขี้ผึ้งท้าวทองกีบม้าด้วย เหมือนคนจริงมาก ๆ ) ท้าวทองกีบม้าคนนี้แหละที่เราเชื่อกันว่าเป็นต้นตำรับขนมพวกทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง



เสน่ห์อีกอย่างหนึ่งของหมู่บ้านญี่ปุ่นก็คือ บริเวณหมู่บ้านญี่ปุ่นนั้นเป็นสถานที่ที่ร่มรื่นเป็นอย่างมากครับ ด้วยสวนสไตล์ญี่ปุ่นที่ออกแบบโดย นายฮิโรฮิสะ นาคาจิมา รูปแบบสวนนั้น “เน้นความเป็นญี่ปุ่นแท้ ดูสง่างาม สงบ เยือกเย็น มีองค์ประกอบที่สำคัญ ได้แก่ “ศาลาญี่ปุ่น”



อ่านต่อ...

ใครที่ชอบประเทศอิตาลีไม่ควรพลาดหนังสือเล่มนี้ด้วยประการทั้งปวงครับ เพราะเป็นหนังสือที่ครบเครื่องจริง ๆ ทั้งเรื่องข้อมูลการเดินทาง ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม ความรู้ทั่วไป อาหารการกิน ฯลฯ เรียกได้ว่ามีครบอยู่ภายในเล่มเดียว เป็นหนังสือเกี่ยวกับอิตาลีที่ทรงคุณค่ามาก ๆ ในความคิดของผม

หนังสือเริ่มต้นด้วยการปูพื้นฐานเกี่ยวกับอิตาลีให้ผู้อ่านได้รับทราบก่อน ในข้อนี้ทำให้คนที่ถึงแม้ไม่รู้จักอิตาลีมาก่อน หรือรู้จักอิตาลีเพียงผิวเผินก็สามารถจะอินไปกับเนื้อหาด้านใน จากการปูพื้นดังกล่าวของผู้เขียนได้

ภายในหนังสือเล่มนี้จะกล่าวถึงเมืองใหญ่ ๆ สำคัญ ๆ อย่างเช่น เมืองมิลาน เมืองตูริน เมืองเวนิส เมืองเวโรนา เมืองฟลอเรนซ์ เมืองปิซ่า กรุงโรม ฯลฯ

ก่อนที่จะลงรายละเอียดในแต่ละเมือง ผู้เขียนจะเริ่มต้นด้วยการเล่าประวัติความเป็นมาของเมืองนั้น ๆ ก่อน ซึ่งตรงนี้ผมคิดว่าดีมากครับ เพราะจะทำให้เราได้รู้ถึงความสำคัญของเมืองดังกล่าว และช่วยกระตุ้นความรู้สึกให้เราอยากอ่านต่อ หลังจากนั้นพอเราอ่านจนรู้สึกอยากเดินทางไปแล้ว ผู้เขียนก็จะพาเราเข้าสู่ Part การเดินทาง โดยจะบอกถึงวิธีการเดินทางไปยังเมืองนั้น ๆ และวิธีการเดินทางภายในเมืองหลังจากที่เราไปถึง (มีแผนที่ให้ด้วย)

หลังจากนั้นก็จะเล่าถึงสถานที่สำคัญ ๆ ต่าง ๆ ภายในเมือง นอกจากนี้ข้อดีอีกอย่างคือ ภายในหนังสือจะมี QR Code ที่จะเชื่อมโยงเราไปยังเว็บไซต์ ของสถานที่สำคัญในหน้านั้น ๆ ที่เรากำลังอ่าน เป็นหนังสือยุคใหม่ที่เข้าถึงวัยรุ่นมากทีเดียว

พอเล่าถึงสถานที่สำคัญเสร็จ ผู้เขียนก็จะพาเราไปรู้จักกับอาหารท้องถิ่น เล่าถึงประวัติความเป็นมาของอาหารรวมถึงวัตถุดิบที่ใช้ประกอบอาหารจานดังกล่าว

สิ่งที่ผมชอบที่สุดในหนังสือเล่มนี้ก็คือ ในทุก ๆ หน้าผู้เขียนจะสอดแทรกประวัติศาสตร์ไว้เสมอและใช้สำนวนภาษาที่ไม่น่าเบื่อ ซึ่งในความเห็นของผม ผมคิดว่าประวัติศาสตร์นี่แหละที่เป็นคุณค่าอันดับ 1 ของประเทศอิตาลี ซึ่งดึงดูดให้นักท่องเที่ยวไปเยือนปีละหลายล้านคน โดยสรุปแล้ว เล่มนี้แนะนำให้ไปหามาอ่านกันเลยครับ

*ที่ให้ 2 ดาวไม่ใช่ว่าเพราะน้ำตกไม่สวยนะครับ แต่เป็นเพราะเหตุผลอื่น ๆ ครับผม
_____________________________________________________________

เรียกได้ว่านรกสมชื่อจริง ๆ ครับ ถ้าหากว่าใครร่างกายไม่พร้อมไม่แนะนำให้ไปดีกว่า เพราะทางเดินเพื่อไปยังตัวน้ำตกนั้นค่อนข้างไกลและมีบางช่วงบางตอนที่ค่อนข้างอันตราย

น้ำตกเหวนรกนั้นเป็นอีกหนึ่งน้ำตกในเขตอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ที่มีชื่อเสียง จริง ๆ แค่ฟังจากชื่อก็ดูน่าเกรงขามแล้วใช่มั้ยครับ ส่วนตัวผมเองตอนได้ยินชื่อก็นึกจินตนาการไปถึงน้ำตกที่ใหญ่ ๆ และต้องมีมวลน้ำมหาศาลตกลงมาจากเหวแน่ ๆ ถึงได้ชื่อแบบนี้

การเดินทางไปน้ำตกแห่งนี้ ถ้าเข้ามาจากฝั่งนครนายกก็ไม่ต้องขับไกลมากครับ แปบเดียวก็ถึงน้ำตกเหวนรกแล้ว ที่น้ำตกที่จอดรถกว้างขวางดี แล้วบริเวณลานจอดรถก็จะมีร้านค้าและร้านอาหารให้บริการอยู่ 1-2 ร้าน

อย่างที่บอกครับ ระยะทางจากลานจอดรถเข้าไปที่ตัวน้ำตกค่อนข้างไกล ถ้าไปตอนกลางวันก็ต้องสู้กับอากาศร้อนอีก ถึงแม้ว่าข้างทางจะเต็มไปด้วยป่าไม้เขียวขจี มีบางช่วงบางตอนที่ต้องข้ามลำน้ำ แต่ยังไงก็ยังไม่ช่วยให้เราคลายความร้อนได้อยู่ดี ประกอบกับคนก็ค่อนข้างพลุกพล่านครับ เจอคนหลายรูปแบบอาจทำให้เราเพิ่มความหงุดหงิดได้



ช่วงก่อนถึงน้ำตกประมาณ 200 เมตรเส้นทางจะยิ่งลำบากมากขึ้น เริ่มเห็นบันไดสูง ๆ ตรงนี้อันตรายมากครับสำหรับเด็ก ๆ และคนชรา เพราะว่าพลาดทีนึงก็คงบ๊ายบายได้เลย ดูจากในรูปเอาแล้วกันนะครับ





เมื่อถึงตัวน้ำตกแล้วก็เช่นเคยครับ น้ำตกใหญ่ ๆ ส่วนมากลงเล่นไม่ได้อยู่แล้ว ได้แต่เก็บภาพและชมความยิ่งใหญ่กันไปเท่านั้น แล้วบริเวณที่เราสามารถจะถ่ายรูปได้ก็เต็มไปด้วยคนเยอะแยะมากมายที่ก็รอจะถ่ายรูปเหมือนกัน เรียกได้ว่าค่อนข้างวุ่นวาย อาจทำให้บางคนหมดอารมณ์ไปเลยก็เป็นได้ครับ



อ่านต่อ...

โรงแรมพิมาน อินน์ จังหวัดเชียงราย น่าจะเป็นโรงแรมที่ค่อนข้างมีอายุพอสมควรครับ แต่เมื่อมองจากภายนอกก็ไม่ได้ดูโทรมอะไร ดูแล้วตัวโรงแรมยังได้รับการดูแลรักษาดีอยู่พอสมควร

ลักษณะของโรงแรมแห่งนี้ไม่ได้เป็นแบบอาคารเดียว แต่มีอาคารแยกเป็นหลาย ๆ อาคาร น่าจะขึ้นอยู่กับราคา (ถ้าให้เดา)

มาพักที่นี่ไม่ต้องห่วงเรื่องที่จอดรถครับ พื้นที่จอดรถน่าจะจอดรถได้ 60-70 คันเลยทีเดียว

ห้องพักกว้างมาก ๆ สะอาดเรียบร้อยดี สิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ทั้งทีวี ตู้เย็น โต๊ะ เก้าอี้ แต่ทีวีมีช่องให้เลือกชมน้อยไปหน่อย ปลั๊กในห้องพักก็มีค่อนข้างน้อย มี Wifi (เร็วพอสมควร) ให้บริการด้วย

ในส่วนของห้องน้ำ ผมคิดว่าห้องน้ำดูเก่าไปนิดหนึ่ง แต่ก็ยังดีที่สะอาด ไม่ได้มีกลิ่นมีอะไร และมีเครื่องทำน้ำอุ่น

บริเวณด้านหน้าโรงแรมก่อนถึงที่จอดรถ ซ้ายมือจะเป็นห้องอาหารซึ่งมีขนาดใหญ่พอสมควรถ้าเทียบกับโรงแรมราคานี้ นอกจากนี้ก็ยังมีสระว่ายน้ำและศูนย์ออกกำลังกาย ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะมีโต๊ะพูลด้วย

ในเรื่องของความปลอดภัยผมคิดว่าที่นี่ยังไม่ได้ทำให้รู้สึกปลอดภัยได้เท่าไหร่ ประตูก็ยังเป็นประตูแบบเก่า ในส่วนของตัวอาคาร ใคร ๆ ก็เข้าออกได้ เพียงแค่ขับรถเข้าไปจอดบริเวณลานจอดรถ แล้วเดินเข้าตึก ก็สามารถขึ้นห้องได้แบบสบาย ๆ ไม่ได้มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคอยดูแลอย่างเข้มงวด

ถ้าจะให้พูดตรง ๆ ก็คือ โรงแรมแห่งนี้จะเป็นโรงแรมในแนวเก่า ๆ สไตล์ป้า ๆ ลุง ๆ พักกันครับ (จริง ๆ แขกที่มาพักนอกจากผมแล้วก็เจอแต่ป้า ๆ ลุง ๆ จริง ๆ )

พนักงานต้อนรับบางคนก็โอเค บางคนก็ค่อนข้างที่จะพูดจาแย่ แต่หลัก ๆ ออกไปทางแย่มากกว่าครับ

โดยสรุปแล้วไม่แนะนำให้ไปพักดีกว่าครับ ลองหาโรงแรมใหม่ ๆ โรงแรมอื่นดีกว่า

เป็นอีกหนึ่งโรงแรมที่คุณภาพดีมากถ้าเทียบกับราคา ดูจากด้านนอกก็รู้แล้วว่าเป็นโรงแรมใหม่

เหมือนเดิมครับ ไล่ตั้งแต่ที่จอดรถ ที่นี่ที่จอดรถกว้างขวางสะดวกสบายหายห่วง เข้าไปใน Lobby ก็กว้างขวางดี กินพื้นที่ 1 ใน 3 ของชั้นนั้นได้เลย มีเก้าอี้และโต๊ะอยู่บริเวณ Lobby ประมาณ 3-4 ชุด

รูปภาพจาก Facebook ของโรงแรม


ไม่ไกลจาก Lobby นักก็จะเป็นห้องอาหาร ซึ่งโรงแรมแห่งนี้มีอาหารเช้าให้บริการด้วย รูปแบบอาหารก็ทั่วไปเลยครับ ขนมปัง ไข่ดาว ไส้กรอก แฮม ฯลฯ บรรยากาศในยามเช้าของห้องอาหารก็สว่างไสวดี ช่วยให้ทานอาหารได้อร่อยมากขึ้นเยอะเลย

ห้องพักสะอาด ใหม่ สิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เช่นเดียวกับห้องน้ำที่สะอาดรวมถึงมีเครื่องทำน้ำอุ่นติดตั้งไว้ด้วย มีสบู่ แชมพูเตรียมไว้ให้ตามปกติ เทียบกับราคาแค่ 600 กว่าบาท ถือว่าคุ้มมากที่ได้พักที่นี่

แต่ข้อเสียที่ชัด ๆ เลยของ The Rice hotel ร้อยเอ็ดก็คือ โรงแรมแห่งนี้ตั้งอยู่ใกล้ ๆ กับสถานบันเทิง ทำให้เวลากลางคืนทั้งเสียงเพลง เสียงเบส ตุบ ๆ ๆ และเสียงรถเสียงท่อดังพิเศษของเหล่านักซิ่ง Fast & Furious อาจสร้างความรำคาญใจให้กับคนที่ต้องการพักผ่อนได้ นอกจากนี้ ด้วยความที่โรงแรมตั้งอยู่ติดกับบ้านของชาวบ้าน และบางบ้านก็เลี้ยงสุนัขไว้ แน่นอนขึ้นชื่อว่าสุนัขก็ต้องเห่าครับ บางตัวทั้งเห่าทั้งหอน ทำเอานอนไม่หลับเลยทีเดียว ไม่ใช่เพราะกลัวผีกลัวอะไรนะครับ แต่ว่ามันเสียงดังมาก ถึงแม้จะปิดประตู ปิดกระจกแล้วก็ตาม แต่อย่างไรก็ตามหากท่านเดินทางมาด้วยความเหนื่อยล้า หรือทำงานหนักมาทั้งวัน สิ่งเหล่านี้น่าจะถูกมองข้ามไปครับ เพราะด้วยเตียงที่นุ่ม ๆ แอร์ที่เย็น ๆ มันจะช่วยให้เราหลับไปโดยไม่รู้ตัว