James

ใครที่ขับรถเที่ยวอยู่แถวจังหวัดตรังแล้วเห็นป้าย "น้ำตกอ่างทอง" ผมแนะนำว่าไม่ต้องจอดแวะก็ได้ครับ เพราะว่าเข้าไปก็อาจผิดหวังได้ เพราะน้ำตกแห่งนี้เป็นเหมือนสถานที่ที่ไม่ได้รับการดูแล ทั้งตรงทางเข้า รวมถึงบริเวณโดยรอบน้ำตก นอกจากมีเศษขยะอยู่ค่อนข้างมาก ยังมีกลิ่นเหม็นของอะไรไม่รู้อีก ตัวน้ำตกก็ไม่ได้มีความตื่นตาตื่นใจอะไร ... ผ่านดีกว่าครับ 555

อุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม ชายหาดที่ร่มรื่นที่สุดในจังหวัดตรัง (ในความคิดของผม) บริเวณริมชายหาดเต็มไปด้วยต้นสนน้อยใหญ่ขึ้นอยู่ทั่วบริเวณ เป็น signature ที่ทำให้ชายหาดแห่งนี้มีความแตกต่างจากที่อื่น นอกจากนี้ยังเป็นชายหาดที่เงียบสงบ เหมาะแก่การพักผ่อน เพราะแบบนี้เราจึงจะเห็นนักท่องเที่ยวหลาย ๆ ครอบครัวนิยมเตรียมอาหารและเครื่องดื่มมารับประทานกันบริเวณริมชายหาดกันค่อนข้างหนาตาทีเดียว



การจะเข้าไปเที่ยวที่อุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม จะต้องเสียค่าธรรมเนียมท่านละ 40 บาท แต่ท่านใดที่ไปเที่ยวหาดหยงหลิงมาก่อน สามารถใช้บัตรใบเดียวกันได้ (ราคา 40 บาท) เป็นบัตรผ่านเพื่อเข้าสู่หาดเจ้าไหม (อย่าเผลอเสียเงินเป็นครั้งที่ 2 นะจ๊ะ)

หาดทรายของที่นี่ยาวเหยียดสุดลูกหูลูกตา ไม่มีเตียงผ้าใบ น้ำทะเลก็ค่อนข้างใส เพราะคลื่นไม่ค่อยพัดเอาตะกอนมามากเหมือนหาดปากเมง ร้านค้าพอมีอยู่บ้าง เท่าที่เห็น น่าจะ 1-2 ร้าน ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวไม่มีเจ้าหน้าที่ให้บริการเลย จุดแสดงข้อมูลก็ไม่ค่อยน่าอ่าน น่าศึกษาเท่าไหร่



ตอนน้ำลงชายหาดจะกว้างกว่าเดิมมากครับ เราสามารถเดินลงทะเลไปไกล ๆ ได้เลย นอกจากนั้นเรายังสามารถเข้าไปหามุมถ่ายรูปสวย ๆ จากหน้าผาริมหาดได้อีกด้วย เพราะว่าช่วงน้ำลงจะทำให้หินหลาย ๆ ก้อนที่เคยอยู่ใต้น้ำ ขึ้นมาอวดโฉมกับเราได้ครับ

ยิ่งไปกว่านั้นเรายังสามารถเดินลัดเลาะไปตามป่าสนน้อยใหญ่เพื่อชมนกชมไม้ได้อีกด้วย ที่นี่มีนกแปลก ๆ สีสันสวยงามที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนอยู่หลายชนิดทีเดียวครับ เรียกได้ว่า ที่แห่งนี้ถูกใจคนที่รักธรรมชาติและรักความสงบอย่างแน่นอน

จากที่ได้ไปมาเกือบทุกหาดในจังหวัดตรัง ทั้งหาดยาว หาดหยงหลิง และอุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม ผมคิดว่าหาดปากเมงนี่แหละเป็นชายหาดที่คึกคักที่สุดแล้ว แต่ในเรื่องความสวยงามนั้น ถ้าเทียบกับอีก 3 หาดที่เหลือ ผมว่าหาดปากเมงสวยน้อยสุดนะ แต่อย่างไรก็ตามหาดปากเมงก็ยังมีช่วงเวลาที่มีชีวิตชีวาอยู่ เพราะผมได้ลองเที่ยวหาดปากเมงทั้งตอนเช้าและตอนเย็น ปรากฏว่าบรรยากาศค่อนข้างที่จะแตกต่างกันมากครับ



ถนนที่ทอดตัวขนานไปกับชายหาดปากเมงเต็มไปด้วยร้านค้า ทั้งอาหาร เครื่องดื่ม เสื้อผ้าแบบทะเล ๆ ห่วงยาง รวมไปถึงรีสอร์ท โรงแรม ห้องพักต่าง ๆ เรียงรายอยู่ตลอดสาย ดูค่อนข้างสงบในเวลาเช้า แต่ถึงจะยังไม่ค่อยมีคน ทุก ๆ ร้านก็ยังเปิดบริการตามปกติ ขายกันแบบชิล ๆ แต่ละร้านไม่ได้มีลูกค้ามากนัก บริเวณชายหาดก็ค่อนข้างสงบ ไม่ค่อยมีผู้คน มองออกไปเห็นเพียงแค่นักเรียนกลุ่มใหญ่กับคุณครู เดาได้ว่าคงมาทัศนศึกษากัน



น้ำทะเลที่นี่ก็จะดำ ๆ หน่อยเพราะคลื่นค่อนข้างแรงเลยพัดเอาตะกอนตามมาด้วย หาดทรายก็ไม่ได้ขาวอะไรมากมายครับ

บริเวณริมหาดบางจุดจะมีเตียงผ้าใบและโต๊ะอยู่ ซึ่งเป็นของร้านอาหารซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของถนน แต่แนะนำว่าอย่าไปกินอาหารริมหาดปากเมงจะดีกว่า เพราะนอกจากจะ ไม่ค่อยอร่อยแล้ว ราคายังแพง ถึงขนาดที่บอกว่าแพงเฉย ๆ ไม่ได้ ต้องบอกว่า “โคตรแพง” มากกว่า



วันทั้งวันหาดปากเมงจะค่อนข้างสงบ จนกระทั่งมาถึงตอนเย็น บริเวณชายหาดเต็มไปด้วยครอบครัวที่มาพักผ่อนนั่งชิลในยามเย็น เด็ก ๆ เล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน แถมไม่พอ มี Banana boat อีกด้วย บรรยากาศคึกคักผิดกับตอนเช้ามาก ร้านค้าที่เคยขายแบบชิล ๆ ก็เปลี่ยนเป็นต้องทำงานหนักกันมากขึ้น การนั่งชมพระอาทิตย์ตกริมหาดปากเมงก็เป็นอีกทางเลือกที่น่าสนใจเช่นกันครับ

เขาหลัก เป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียงของจังหวัดพังงาครับ ที่นี่จะเต็มไปด้วยชาวต่างชาติทั้งชาวเอเชียและชาวตะวันตก แต่โดยส่วนใหญ่เท่าที่ผมสังเกตจะเป็นชาวตะวันตกซะมากกว่า



ที่ริมทะเลเขาหลักจะมีเตียงผ้าใบให้บริการอยู่ แต่ไม่ได้วางอยู่ในลักษณะที่เกะกะชายหาดเหมือนชายหาดหลาย ๆ ที่ ในทางกลับกันเตียงผ้าใบที่เขาหลักจะตั้งอยู่บนเนินทราย ซึ่งในความคิดของผมนั้น เป็นที่ที่เหมาะแก่การนอนพักผ่อนเป็นอย่างยิ่ง เพราะจะได้รับลมทะเลเย็น ๆ อย่างเต็มที่ ส่วนบริเวณริมหาดจริง ๆ (ที่ไม่ได้อยู่บนเนิน) ไม่มีเตียงผ้าใบวางเกะกะแต่อย่างใด ทำให้บริเวณชายหาดนั้นดูโล่ง กว้างขวาง สบายหูสบายตา มากครับ ดังนั้นที่เขาหลักถึงแม้จะเป็นช่วง High season ก็ไม่ได้ดูแออัดแต่อย่างใด



น้ำทะเลที่นี่สะอาดครับ แต่ว่าตอนคลื่นซัดเข้ามาอาจพัดเอาตะกอนเข้ามาด้วย เพราะว่าทรายที่นี่ไม่ได้เป็นสีขาว น้ำเลยไม่ได้ใสปิ๊ง ๆ แบบบนเกาะ (แต่ก็ถือว่าโอเคอยู่นะ) ดังนั้น การลงเล่นน้ำก็ถือว่าสามารถทำได้สบาย ๆ ครับ (ขนาดที่บางแสนคนยังลงเล่นเลย 555)



กิจกรรมบริเวณริมทะเลที่เขาหลัก นอกจากเตียงผ้าใบที่นักท่องเที่ยวสามารถนอนพักผ่อนอาบแดด อ่านหนังสือเล่มโปรดหรือนอนฟังเพลงชิว ๆ ได้แล้ว ยังมีร้านนวดให้บริการอยู่หลายร้านด้วยกัน ซึ่งมีทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติไปใช้บริการ นอกจากร้านนวดแล้วยังมีร้านอาหารและเครื่องดื่มให้บริการอยู่ค่อนข้างคึกคักทีเดียวครับ



ที่พักบริเวณเขาหลักนั้นก็มีเยอะแยะมากมายครับ แต่ว่าในช่วง High season ควรจะต้องจองล่วงหน้าไปหน่อยครับ เพราะว่าคนจะเยอะมาก ๆ ตอนขับรถผ่านแต่ละโรงแรม ลองมองเข้าไปดูจะเห็นนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเต็มไปหมด

หาดยาวเป็นอีกหนึ่งหาดที่มีชื่อเสียงของจังหวัดตรัง เป็นชายหาดที่ค่อนข้างสงบ มีร้านอาหารอยู่ริมหาด 2-3 ร้าน หาดทรายไม่ได้เป็นสีขาวและละเอียดมากครับ เลยทำให้สีน้ำทะเลไม่ได้เป็นสีฟ้าสวยแบบบนเกาะ แต่ถึงสีไม่ได้สวยแบบบนเกาะแต่ก็ใสและสะอาดนะครับ คือถ้าไปยืนก็จะใสจนมองทะลุถึงเท้า



จริง ๆ ที่นี่โดยรวมโอเคอยู่นะ ไม่ได้เลวร้ายอะไร มีแค่เศษขยะนิด ๆ หน่อย ๆ ตามริมหาดเท่านั้นเอง เพราะเหมือนหาดนี้จะให้ความรู้สึกเหมือนเป็นพื้นที่ของชาวบ้าน ไม่เหมือนหาดหยงหลิงที่มีเจ้าหน้าที่ดูแลอยู่

ชายหาดที่นี่วิวสวยตามแบบของทะเลใต้ครับ มองออกไปจะเห็นเกาะแก่งน้อยใหญ่กลางทะเล โดยส่วนตัวแล้ว ผมว่ามาที่นี่จะให้ความรู้สึกอิสระมากกว่าเที่ยวที่หาดหยงหลิง คือเวลาเที่ยวที่หาดหยงหลิงรู้สึกเหมือนมีเจ้าหน้าที่มองอยู่ตลอดเวลา แต่ที่หาดยาวเนี่ยจะดูมีชีวิตชีวามากกว่า ทำอะไรก็ไม่รู้สึกว่าโดนใครมองอยู่

ใครที่อาจจะหิว ๆ ไม่ได้ทานอะไรตอนไปถึงหาดยาว อย่างที่บอกตอนแรกครับ ที่หาดยาวจะมีร้านอาหารอยู่ 2-3 ร้าน รู้สึกว่าจะเป็นร้านไก่ย่างส้มตำ 1 ร้าน ร้านอาหารตามสั่งอีก 2 ร้าน ตอนผมไป ผมเลือกร้านอาหารตามสั่งฝั่งขวามือ (จากทางเข้า) เป็นร้านเล็ก ๆ บ้าน ๆ ครับ อาหารทะเลนี่สด ๆ จากทะเลเลย กุ้งตัวใหญ่มาก ใครที่ไปหาดยาวก็ลองไปทานดูครับ



อย่างที่ทราบกันดีว่าจังหวัดตรังนั้นก็มีเกาะและสถานที่ดำน้ำหลายแห่งที่มีชื่อเสียงพอสมควร ดังนั้นสำหรับคนที่ต้องการเดินทางไปเที่ยวเกาะต่าง ๆ เหล่านั้น มาที่หาดยาวนี่ก็เข้าทางเลยครับ เข้าทางยังไง เชิญอ่านต่อได้เลยครับ




อ่านต่อ...

หาดนพรัตน์ธารา อยู่ไม่ไกลจากหาดอ่าวนางเลยครับ เอาจริง ๆ เดินไปก็ยังได้นะ (หาดนพรัตน์ธาราเป็นพื้นที่ที่ต่อเนื่องกับหาดอ่าวนาง)

ที่จอดรถที่หาดนพรัตน์ธาราก็ไม่ได้หายากเท่ากับที่หาดอ่าวนาง ยังพอมีที่ว่างหลงเหลืออยู่บ้าง



ตามริมชายหาด เราจะพบเห็นนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาพักผ่อนพร้อมกับครอบครัว ปูเสื่อและนั่งรับประทานอาหารแนว ๆ picnic อยู่ค่อนข้างหนาตาครับ

ถึงแม้ที่นี่จะไม่ได้คึกคักเท่าหาดอ่าวนาง แต่สิ่งนี้แหละที่ถือเป็นเสน่ห์สำคัญของชายหาดแห่งนี้ เพราะหาดแห่งนี้ไม่ได้มีผับ บาร์ และร้านค้ามากมายเท่ากับหาดอ่าวนาง หาดนพรัตน์ธาราจึงเป็นหาดที่เงียบสงบ ร่มรื่น และมีความเป็นส่วนตัวมากกว่าอยู่พอสมควร



ในเรื่องของน้ำทะเลและหาดทราย แทบไม่มีความแตกต่างกับหาดอ่าวนางครับ เพราะอย่างที่บอกว่าทั้ง 2 หาดเป็นบริเวณที่ต่อเนื่องกัน น้ำทะเลของที่นี่ใสพอสมควร (ใสกว่าหัวหิน) แต่หาดทรายไม่ได้ขาวมากครับ



ความโดดเด่นหนึ่งของทะเลใต้ฝั่งอันดามันไม่ว่าที่ไหน ๆ ก็คือ เมื่อมองออกไปแล้วจะเห็นเกาะแก่งน้อยใหญ่ต่าง ๆ ให้ความรู้สึกว่าเราได้เดินทางมาถึงภาคใต้และทะเลอันดามันแล้วจริง ๆ

นอกจากนี้หาดนพรัตน์ธารายังมีความสำคัญที่ว่าเป็นที่ทำการของอุทยานแห่งชาติหาดนพรัตน์ธารา-หมู่เกาะพีพีและเป็นจุดให้บริการเช่าเรือเพื่อท่องเที่ยวเกาะต่าง ๆ ในจังหวัดกระบี่ ทั้งอ่าวไร่เลย์ อ่าวต้นไทร ถ้ำพระนาง เกาะปอดะ เกาะไก่ ทะเลแหวก เกาะห้อง เกาะผักเบี้ย ลาดิง เกาะไผ่ เกาะพีพี ราคามีตั้งแต่ 100 – 5,000 บาทครับ

หาดอ่าวนางถือว่าเป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียงของจังหวัดกระบี่ จึงไม่แปลกใจเลยครับว่าจำนวนนักท่องเที่ยวที่นั่นทำไมถึงมากมายนัก ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติเดินกันขวักไขว่ไปหมด แต่ถึงมีนักท่องเที่ยวมากมาย หาดอ่าวนางก็ยังคงรักษาความสวยงามและเสน่ห์ของบริเวณชายหาดเอาไว้ได้ครับ น้ำทะเลที่นี่ถือว่าใสใช้ได้เลยครับ (7/10) หาดทรายไม่ได้ขาวอะไรมากมายนัก แต่ก็ถือว่าโอเคเลย

ถ้าเดินทางไปหาดอ่าวนางเวลาสาย ๆ ด้วยรถส่วนตัวอาจต้องทำใจหน่อยนะครับว่าที่จอดอาจหายากนิดนึง เพราะนอกจากหาดอ่าวนางจะมีชายหาดที่เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวแล้ว บริเวณริมหาดก็จะมีร้านค้าขายเสื้อผ้าและอาหารเรียงรายอยู่ตลอดเส้นทาง ซึ่งผมคิดว่าตรงนี้เป็นเสน่ห์ของหาดอ่าวนางเลยแหละครับ

ที่ผมมองว่าเป็นเสน่ห์ก็เพราะว่า มันเหมือนเราได้เดินเล่นช็อปปิ้ง เลือกดูของที่ระลึก เสื้อผ้าที่ตัวเองชอบอยู่ริมทะเล พร้อมกับบรรยากาศที่คึกคักแต่ไม่ได้รู้สึกแออัดอึดอัด เป็นหาดที่ดูมีสีสันมากที่สุดในย่านนี้แล้วครับ

และที่หาดอ่าวนางนี้เองที่เป็นสถานที่ขึ้นเรือสำหรับนักท่องเที่ยวในการเดินทางไปยังสถานที่ที่มีชื่อเสียงอีกแห่งหนึ่งของจังหวัดกระบี่ ซึ่งก็คือ “หาดไร่เลย์” เพราะถึงแม้หาดไร่เลย์จะอยู่บนฝั่ง แต่ก็ไม่สามารถเข้าถึงได้จากทางอื่น เนื่องจากได้ยินมาว่าถูกล้อมรอบอยู่ด้วยหน้าผาหรืออะไรซักอย่าง ทำให้เราต้องเข้าถึงด้วยเรือเท่านั้น ใช้เวลาในการเดินทางไม่นานจากหาดอ่าวนางก็จะถึงหาดไร่เลย์แล้วครับ ราคาก็อยู่ที่ 60 – 100 THB ลองไล่ถามหลาย ๆ เจ้าครับ

★★★★ อ่าวนางปริ๊นส์วิลล์รีสอร์ท, หาดอ่าวนาง, ไทย

พูดถึงทะเลใต้แล้ว ไม่ว่าที่ไหน ๆ ก็ต้องมีสถานที่ขึ้นชื่อเป็นของตัวเองครับ อย่างจังหวัดตรังก็มีถ้ำมรกตบริเวณเกาะมุกด์เป็นจุดขาย


File:Inside the emerald cave (8161381748).jpg - Wikimedia Commons

เกาะมุกด์ ตั้งอยู่ห่างจากชายฝั่งไม่มากครับ วิธีการเดินทางก็เลือกได้ว่าจะลงเรือลำใหญ่ไปกับนักท่องเที่ยวหลาย ๆ คน หรือจะเหมาเรือลำเล็กไปแบบส่วนตัว ราคาต่างกันอยู่พอสมควรครับ เรือลำใหญ่ไม่แน่ใจว่าเท่าไหร่ น่าจะหลักร้อยนะถ้าจำไม่ผิด ส่วนถ้าเราเหมาเรือเล็กไปแบบส่วนตัวก็ต้องมาดูครับว่าเราไปเกาะไหนบ้าง ไปกี่จุด เคสนี้เราพูดถึงเกาะมุกด์และถ้ำมรกต ไป 2 จุดนี้ราคา 1,800 THB (ไม่เกี่ยวว่าจะไปกี่คนนะครับ แต่เหมาลำนั้นไปสถานที่นี้ 1,800 THB) ราคานี้ผมขึ้นเรือที่ท่าเรือ “ควนตุ้งกู” นะครับ ใช้เวลาไม่นาน แค่ประมาณ 30 นาทีก็ถึงเกาะมุกด์แล้วครับ



พอถึงเกาะมุกด์ก็ได้แต่เดาว่าตรงนั้นตรงนี้เป็นถ้ำมรกต แต่จริง ๆ ไม่ใช่เลยครับ ถ้ำมรกตต้องอ้อมไปด้านหลังอีกเล็กน้อย ตรงปากถ้ำจะเห็นว่ามีเรือนักท่องเที่ยวจอดอยู่เต็มไปหมด รู้สึกโชคดีมากที่ตัวเองไม่ได้เดินทางมาแบบกรุ๊ปทัวร์ ไม่งั้นไม่เป็นส่วนตัวและวุ่นวายแน่นอน จริง ๆ อยากแนะนำเลยนะครับว่าใครจะไปถ้ำมรกต อย่าไปเป็นกรุ๊ปทัวร์จะดีกว่านะ



ถ้ำมรกต นั้นเราต้องว่ายน้ำเข้าไปในถ้ำเองครับ ระยะทางประมาณ 80 เมตร ข้างในตอนที่หลุดจากปากถ้ำไปมันจะมืดแล้วครับ มองไม่เห็นอะไรเลย ต้องเอาไฟฉายเข้าไปด้วย พอว่ายไปได้ครบ 80 เมตร เราจะพบกับชายหาดที่อยู่ปลายถ้ำ ถือเป็น Amazing Thailand อีกที่หนึ่งเลยครับ ตรงนั้นถ้าคนน้อยหน่อยจะต้องสวยงามมากแน่ ๆ ครับ


https://mgronline.com/travel/detail/9580000131253

ตอนว่ายเข้าไปอาจไม่ได้เห็นสีมรกตครับ เพราะว่าเราหันหลังให้ปากถ้ำ แต่ขากลับนี่เห็นชัดเลยว่าน้ำตรงปากถ้ำเป็นสีเขียวมรกต แต่ก็เห็นนิดหน่อยเท่านั้นนะครับ ไม่ได้มรกตทั้งถ้ำ



อ่านต่อ...

หาดหยงหลิงเป็นหนึ่งในหาดที่สวยและมีชื่อเสียงที่สุดในจังหวัดตรัง ทั้งสะอาดและสงบ สงบตั้งแต่ทางไปหาด เพราะตอนขับรถเข้าไป ผมจำได้ว่ามีรถสวนมาแค่คันสองคันเท่านั้น เดาว่าเวลาที่ผมไปน่าจะยังคงเช้าอยู่มาก เลยยังไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเท่าไหร่



ขับรถตามถนนไปเรื่อย ๆ จนถึงทางเข้า ตรงนั้นจะต้องเสียค่าเข้าหาดคนละ 40 บาท (เก็บตั๋วเข้าหาดใบนี้ไว้ให้ดี ๆ ครับ ใช้เข้าอุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหมได้ ไม่ต้องเสียเงิน 2 รอบ)

เลยจากจุดเก็บเงินเข้าไปอีกหน่อยก็ถึงลานจอดรถแล้วครับ ตอนนั้นไม่มีรถสักคัน มองไปบริเวณรอบ ๆ จะเห็นว่าร่มรื่นมาก มีต้นไม้ตามแนวชายหาดเต็มไปหมด ไม่ไกลจากลานจอดรถมีร้านค้าอยู่ 2-3 ร้าน ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ ๆ กับจุดบริการนักท่องเที่ยว

ลักษณะของชายหาดที่นี่จะแตกต่างกับชายหาดที่พัทยาและบางแสนมากครับ ริมหาดปราศจากเตียงผ้าใบ มีแค่หาดทรายราบเรียบไปไกลประมาณ 200-300 เมตรได้ (เดาด้วยสายตา) ในทะเลก็ไม่มีอะไรเลย ไม่มี Banana boat ไม่มีเจ็ทสกี เป็นสวรรค์ของคนที่ชอบท่องเที่ยวแบบสงบ ๆ ของจริง น้ำทะเลก็ค่อนข้างใส แต่ว่าทรายไม่ได้ขาวมากนัก

อ้อมไปตามถนนมุ่งหน้าสู่อีกฝั่งของหาด ระหว่างทางเพื่ออ้อมไปเราอาจได้เจอกับฝูงลิงตัวเล็กตัวน้อยเดินเต็มถนนไปหมด และนี่เองเป็นที่มาของป้ายเตือนบริเวณหาดหยงหลิงว่า หลังจากลงจากรถแล้วให้ปิดกระจกรถดี ๆ ไม่อย่างงั้นลิงจะเข้าไปขโมยของเอาได้

นอกจากป้ายเตือนให้ระวังลิงแล้วเรายังจะเห็นป้ายชี้ทางหากมีเหตุการณ์คลื่นยักษ์ เพราะอย่างที่ทราบกันว่าจังหวัดตรังก็เป็นหนึ่งในจังหวัดที่ประสบกับภัยพิบัติครั้งใหญ่ในปี 2547 นั่นก็คือ คลื่นยักษ์สึนามินั่นเอง



อ่านต่อ...

Hop Inn ชุมพร ตั้งอยู่ใกล้ ๆ กับแหล่งความเจริญในจังหวัดชุมพร จากถนนในตัวเมือง แค่เลี้ยวเข้ามาในซอยประมาณ 50 เมตร ก็จะเจอโรงแรมสีฟ้าขาวตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ทางด้านซ้ายมือ เป็นโรงแรมที่สะอาด สะดวกและที่สำคัญ “ราคาถูก” (600 บาท)



ข้อแนะนำแรกในการเข้าพักที่โรงแรมแห่งนี้ก็คือ ในขั้นตอนของการ Check-in ต้องใช้บัตรประชาชนของผู้เข้าพักทุกคนครับ ใครที่เดินทางมาเป็นครอบครัวใหญ่ก็เตรียมไว้ล่วงหน้าได้เลย ไม่งั้นอาจต้องเสียเวลาอยู่ตรง Lobby เพื่อหาบัตรประชาชนก็ได้ครับ

ห้องพักของที่นี่ สะอาดมาก น่าจะมาตรฐานเดียวกันทั้งประเทศ ตกแต่งด้วยโทนสีฟ้าขาวสบายตา มีประตูให้ออกไปตรงระเบียง เครื่องอำนวยความสะดวกครบ ทั้งเก้าอี้ เคาน์เตอร์ ตู้เย็น ทีวี เครื่องปรับอากาศ เครื่องทำน้ำอุ่น ปลั๊กไฟก็มีแทบทุกจุดในห้อง (ในห้องน้ำก็มี) พวกสบู่ แชมพู ทางโรงแรมมีพร้อม (อย่างเพียงพอ) ใครจะมาพักที่นี่ไม่ต้องเตรียมมาก็ได้ครับ



โรงแรมแห่งนี้ไม่มีอาหารเช้านะครับ แต่คิดว่าไม่น่าจะลำบากอะไร เพราะอย่างที่บอกไว้ตอนต้นว่าโรงแรมไม่ได้ตั้งอยู่ไกลจากแหล่งความเจริญเท่าใดนัก ออกไปด้านหน้าซอยหน่อยเดียวก็เจอร้านอาหาร รวมถึงร้านสะดวกซื้อต่าง ๆ แล้วครับ

นอกจากจะสะอาด สะดวกสบาย และราคาถูกแล้ว โรงแรม Hop Inn ยังมีข้อดีอีก 1 อย่างก็คือ ตั้งอยู่ไม่ไกลจากสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ ๆ ของจังหวัดชุมพรอีกด้วย โดยโรงแรม Hop Inn ตั้งอยู่ห่างจากหาดทุ่งวัวแล่นเพียง 18 กิโลเมตร ห่างจากเขาดินสอประมาณ 25 กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณ 15 – 20 นาทีก็สามารถเดินทางไปถึงได้แล้ว

แน่นอนครับว่าแต่ละที่มีข้อดีก็ต้องมีข้อเสีย ข้อเสียของที่นี่ก็คือ ทีวีไม่ค่อยชัดครับ ทุกช่องเลย 555 ไม่เชื่อลองดูจากภาพด้านล่างได้ครับ