We Have Always Lived in the Castle

หนังสือหน้าปกสะดุดตาที่เราไปเจอเข้าในร้านหนังสือ ปกติหน้าปกแบบนี้จะเป็นนิยายต่างประเทศมากกว่า พอเห็นเลยชอบมากๆ ยิ่งพออ่านชื่อเรื่องยิ่งรู้สึกว่ายังไงก็ต้องซื้อมาอ่านให้ได้ รู้สึกว่าน่าจะชอบ เหมือนตอนอ่าน Maggot Moon

บนดวงจันทร์ไม่มีใครเป็นเจ้าของเป็นนิยายเมื่อประมาณปี 60 คือเราอ่านไปได้เกินครึ่งเรื่องแล้วถึงเพิ่งมาเสิร์ชและพบว่ามันเป็นวรรณกรรมที่เก่ามากพอควร คือบรรยากาศมันไม่ได้ดูเก่าขนาดนั้น และที่สำคัญสไตล์การเขียนคือเหมือนเป็นงานสมัยนี้มาก นิยายเรื่องนี้กำลังจะได้ทำเป็นภาพยนตร์ด้วย แต่บอกก่อนเลยว่าเห็นแคสต์แล้วเราเบ้ปากเลย ไม่อินสุดๆ ไม่อินสักตัวละคร ถ้าหนังทำออกมาฉาย ไม่แป้ก ก็ไม่เปรี้ยง และเราคิดว่าเราคงไม่เข้าไปดูแหละ

กลับมาที่ตัวนิยาย เรื่องเป็นเรื่องเกี่ยวกับแมร์ริแค็ท หญิงสาวที่อาศัยอยู่กับพี่สาว คอนสแตนซ์ อา จูเลียน และแมวสีดำของเธอ บ้านของพวกเธออยู่ลึกเข้าไปในหมู่บ้านที่ไม่มีใครผ่านและกล้าผ่าน โดยทุกวันอังคารเธอจะออกจากบ้านเพื่อไปซื้อของมาตุนไว้พร้อมกับยืมหนังสือที่ห้องสมุด จนกระทั่งการมาถึงของชาร์ลส์ ญาติฝั่งพอในวันหนึ่งซึ่งค่อยๆเปลี่ยนทุกอย่างไป

โดยส่วนตัวบอกเลยว่าไม่อิน ไม่อินมากด้วยแหละมั้ง เอาตรงๆตอนอ่านพาร์ทสุดท้ายนึกถึงเมนูคนบาปมาก ซึ่งเรื่องนั้นมันโคตรบียอนด์ จึงค่อนข้างสงสัยว่าตกลงเรื่องนี้ต้องการจะสื่ออะไรมากกว่านี้ไหม เพราะที่มีอยู่ตอนนี้มันค่อนข้างเบาหวิวเลยแหละ นิยายไม่ได้บอกเรื่องราวอะไรกับเราเลย ตอนสุดท้ายก็ไม่ได้อธิบายด้วย แต่เอาจริงๆไหมแค่คำโปรยหลังปกกับเปิดเนื้อเรื่องมาก็เรียบเรียงเหตุการณ์ได้แล้วแหละ ซึ่งเราก็รู้หมดแล้ว แต่นึกว่ามันจะไม่ใช่ สรุปเอ้า ถูกหมดเลยนี่หว่า แล้วนิยายไม่ได้ให้อะไรเรามากกว่านั้นด้วยเราเลยแบบ เอ๊ะ?

คือมันพูดถึงการตายของสมาชิกในครอบครัวนั่นแหละ ซึ่งตั้งแต่หลังปกก็พูดถึงเรื่องยาพิษจากเห็ดแล้ว เปิดเรื่องมาก็โดนคนในหมู่บ้านรุมกลั่นแกล้งนินทาแล้ว แล้วก็แค่นั้นแหละ เรื่องมีแค่นั้น เดินไปซื้อของ จนชาร์ลส์มา เกิดปัญหา ชาวบ้านรุมซ้ำเติม เรานึกว่ามันจะมีอะไรมากกว่านี้ ซึ่งเราไม่แน่ใจนะว่ามีไหม แต่สิ่งที่เราจับได้ตอนนี้ มัน ค่อนข้างเบา

สรุปเป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆ หลายๆคนอาจจะชอบเลยแหละ แต่บังเอิญว่าเราเคยอ่านนิยายที่อารมณ์แบบนี้แล้วชอบมากกว่ามากๆมาแล้ว อย่างพาร์ทชาวบ้านรุมซ้ำเติมก็ไปลงอีหรอบกับ เมนูคนบาป หรืออารมณ์การดำเนินเรื่องโดยรวมทั้งเรื่องก็ดันไปเหมือนกับ พระจันทร์เน่าหนอน ซึ่งเรื่องนั้นเราชอบมากๆๆๆๆๆๆ ไว้มีโอกาสจะมาเขียนถึงนะคะ เรื่องนั้นผ่านมาหลายปีแล้วแต่ยังวางในร้านหนังสือหลายๆแห่ง คือมันดีมากจริงๆ ส่วนเรื่องนี้ก็ ถ้าสนใจนิยายที่ตัวเอกค่อนข้างเก็บกดหน่อย แล้วก็การดำเนินเรื่องแบบบทสนทนาแปลกๆ (ซึ่งตรงนี้แหละที่ทำให้เราเอนจอยกับนิยายเรื่องนี้) ก็ลองหยิบมาอ่านได้นะคะ แล้วมาลองคุยกันว่าได้อะไรที่เรื่องนี้ต้องการจะสื่อบ้าง