Annie Hall

​

Annie Hall เป็นภาพยนตร์ของผู้กำกับอย่าง Woody Allen ซึ่งหลายคนก็น่าจะคุ้นชื่ออยู่ เพราะถึงอายุอานามจะปาไป 70 80 แต่ก็ยังเข็นหนังออกมาแทบทุกปี เพราะงั้นถึงเรื่องนี้จะตั้งแต่ปี 1977 แต่เราเชื่อว่าทุกคนต้องเคยคุ้นชื่อผู้กำกับ นักแสดงคนนี้บ้างแหละ เรื่องนี้ได้รางวัลออสการ์ทั้งสาขา Best Picture และ Best Director มันไม่ใช่หนังที่เนื้อหาหนัก ไม่มีการหักมุม ไม่ได้มีดราม่าเชือดเฉือน แต่เป็นแค่หนังที่นำเสนอเรื่องราวความรักของคู่รักคู่หนึ่งตั้งแต่ต้นจนจบเท่านั้นเอง

เรื่องราวว่าด้วยแอลวี่ ซิงเกอร์ ชายหนุ่มที่ค่อนข้างคิดในแง่ลบ มีอาการกังวลในทุกอย่าง และผูกชีวิตไว้กับความตาย เขาเป็นนักแสดงตลกที่เคยแต่งงานมาสองครั้ง และหลังจากนั้นเขาก็ได้พบกับแอนนี่ ฮอลล์ คือเรื่องเดินเรียบง่ายมาก หนังสั้นมากแค่ 1 ชม. 30 นาที แต่ก็เล่าตั้งแต่ทั้งคู่ได้พบ ได้รัก เริ่มชีวิตคู่ มีความสุขบ้าง มีปัญหาบ้าง แล้วก็ไปสู่บทสรุปของการจบ

นักแสดง เราชอบมาก คือมันมีความเป็นธรรมชาติ เหมือนเราได้ดูชีวิตคู่ของคู่รักคู่หนึ่งจริงๆ ไม่ใช่นักแสดงที่มาแสดงเหมือนให้เป็นคู่รัก การเล่าเรื่องตัดเหตุการณ์ไปมาและค่อนข้างเร็ว และมีการข้ามกำแพงที่ 4 มาด้วย ว่าด้วยตัวละครของแอลวี่ ซิงเกอร์บางครั้งก็มีการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดกับคนดูนั่นเอง ตัวละครทั้งสองตัวเหมือนเข้ากันได้ดี ยิ่งตอนหลังๆที่หนังแสดงให้เห็นตัวแอลวี่เวลาอยู่กับคนอื่นยิ่งชัดเจนเลย ด้วยความที่เขาแปลก คิดแง่ลบ และมีมุมความคิดในอีกแบบหนึ่ง ทำให้ผู้หญิงปกติไม่น่าจะเข้าใจเขาได้ ไม่เหมือนแอนนี่ที่พยายามเข้าใจ (ไม่ก็เถียงกลับ555) พอเห็นอย่างนั้นแล้วก็พอเข้าใจได้ในหลายๆอย่าง จากตัวละครนิสัยของแอลวี่

​

หนังไม่ได้บิ้วท์ให้เศร้าเลยนะ แค่เล่าเรื่องราวของทั้งคู่ไปเรื่อยๆ ออกจะคอมเมดี้ด้วยซ้ำ พอบทจะเลิกก็ปกติ ทั้งคู่แค่ยอมรับและไม่โวยวาย ไม่มานั่งดราม่าร้องไห้กลางฝักบัว แต่ในเรื่องก็คือคนปกติ ที่เลิก ที่เศร้าบ้าง แต่เก็บไว้ข้างใน คือหนังไม่ได้พยายามทำให้เศร้า แบบการเลิกราคือความเจ็บปวด ยิ่งเลิกราตั้งแต่รักกันยิ่งเจ็บปวด หนังไม่ได้อยากให้เราจมกับความสัมพันธ์ โทษคู่รัก โทษชะตาที่ทำให้ต้องเลิกกัน แต่หนังนำเสนอในมุมมองที่ให้เราเดินต่อไป อาจจะกลายเป็นเพื่อนกัน กลับมาคุยกันบ้าง ซึ่งเป็นเรื่องปกติของความสัมพันธ์ แต่ฉากสุดท้ายที่ฉายเรื่องราวของทั้งคู่ตั้งแต่เริ่มแล้วย้อนกลับมาดูตรงจุดๆนั้นนี่เจ็บจริง แค่สไลด์เล่าเรื่องแต่แบบ เออ เขาทำให้เราผูกพันกับตัวละครและคู่รักคู่นี้ได้มากเหมือนกันนะเนี่ย

สรุปมันเป็นหนังเล่าเรื่อยๆ ไม่ได้หวือหวา แค่คู่รัก กับความผิดพลาด อาจจะด้วยเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ต้องจบลง ที่เด็ดก็น่าจะไดอะล็อคนี่แหละ อย่างที่บอกว่าเรื่องไม่มีเนื้อเรื่องอะไรเลย แต่ในความคิดเราเลยคือสิ่งที่ช่วยหนังเรื่องนี้ไว้ก็คือบทพูดนี่แหละ มันอ่านเพลิน สนุก และทำให้คิดอะไรได้หลายๆอย่าง อยากให้ลองดูกันค่ะ เป็นหนังรักที่ดีมากๆอีกเรื่องเลย