ใครเอาเนยแข็งของฉันไป

ถ้าใครกำลังเบื่อหนังสือแนว How to ที่มีแต่ข้อความยาวเหยียด ชวนง่วงนอนแล้วละก็แนะนำให้ลองอ่านหนังสือ "ใครเอาเนยแข็งของฉันไป" เล่มนี้กันดูบ้างค่ะ

สำหรับใครที่เป็นคอหนังสือแนวจิตวิทยาการพัฒนาตัวเองก็คงจะคุ้นหน้าคุ้นตากันอยู่แล้ว เพราะพิมพ์ครั้งแรกตั้งแต่ปี พ.ศ. 2544 ส่วนตัวผู้รีวิวเองก็เคยอ่านมาว่าเป็นหนังสือที่ควรอ่านอีกเล่มหนึ่ง เมื่อมีโอกาสจึงสั่งซื้อมาอ่านดู

จากตอนแรกที่ได้ของก็รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย เพราะตัวเล่มบางมาก เปิดผ่านๆมีไม่ถึง 100 หน้าเลยค่ะ แถม 9 หน้าแรกยังเป็นคำนำจากผู้ที่ชื่นชอบหนังสือเล่มนี้ซะอีก แล้วจะเหลือเนื้อหาจริงๆกี่แผ่นกันละเนี่ย ?

แต่พอเปิดเข้าไปอ่านเนื้อหาด้านในแล้ว ปรากฏว่าเป็นการเล่าเรื่อง “การยอมรับความเปลี่ยนแปลง” โดยใช้วิธีเล่าแบบนิทาน ผ่านตัวละครที่เป็นหนู 2 ตัว คือ สนิฟฟ์ และ สเคอร์รี่ และมนุษย์จิ๋วอีก 2 คน คือ เฮม และฮอว์

ทั้ง 4 ชีวิตต่างต้องผ่านสถานการณ์ที่ยากลำบากเหมือนกัน คือ เคยเจอแหล่งเนยแข็งที่อุดมสมบูรณ์ แต่แล้ววันหนึ่งเนยแข็งก็หายไป สำหรับใครที่เคยอ่านก็คงพอจะทราบเรื่องกันอยู่แล้ว แต่ใครก็ยังไม่เคยอ่าน ผู้รีวิวจะไม่ขอสปอยล์แล้วกันนะคะ แต่จะเล่าว่า แม้มนุษย์จะคิดว่าตัวเองมีสติปัญญาเป็นเลิศ แต่บางครั้งการที่มีสมองซับซ้อนมากเกินไปก็กลายเป็นอุปสรรคในการดำเนินชีวิตได้เช่นกัน ส่วนวิธีตามหาเนยแข็งของแต่ละคู่นั้น อยากให้ทุกท่านลองไปอ่านกันเองค่ะ

หนังสือใช้วิธีการเล่าเรื่องซ้อนกัน คือ ผู้แต่งเขียนถึงเพื่อนกลุ่มหนึ่งที่พูดคุยกันเรื่อง “ใครเอาเนยแข็งของฉันไป” แล้วในช่วงท้าย เพื่อนกลุ่มนั้นก็นำข้อคิดที่ได้จากนิทานมาอภิปรายกันว่า ใครได้ข้อคิดอะไรจากเรื่องนี้บ้าง พออ่านจบแล้วชอบวิธีการนำเสนอ และแนวคิดมากจึงอยากมาแนะนำกันค่ะ

สิ่งที่ได้จากหนังสือเล่มนี้

1. ทำให้รู้ว่าอุปสรรคที่แท้จริง คือ ความคิดของตัวเราเอง เช่น ความเชื่อมั่นที่มากเกินไป คิดซับซ้อนเกินไป และการยึดติดอยู่กับสิ่งเดิมๆ

2. แนวทางแก้ไข :

2.1 หัดสังเกตสิ่งที่อยู่รอบตัวอยู่เสมอ แล้วค่อยๆปรับ เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงจริงๆ เราจะได้อยู่ได้

2.2 ลองคิดว่าบางครั้งการเปลี่ยนแปลงก็ไม่ใช่สิ่งเลวร้ายเกินไป หากเราเปิดใจ อาจจะได้สัมผัสกับความสนุก และความตื่นเต้นที่หายไปนานกลับคืนมา

3.ถึงตัวเราจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่คู่แข่งย่อมเปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่ดี ดังนั้น อย่าย่ำอยู่กับที่ค่ะ